تاثیر نانوذره اکسید روی بر رنگدانه های فتوسنتزی، تجمع روی و فعالیت آنزیم های ضداکسایشی جلبک Dunaliella salina

نانوذرات اکسید روی به طور گسترده در صنایع مختلف استفاده می­شوند و رهایش آنها به محیط زیست آبی، سبب نگرانی هایی در مورد پیامدهای بالقوه آن­ها بر موجودات آبزی و در نهایت سلامت انسان­ها شده است. جلبک­ها به عنوان موجودات اولیه در جذب مواد محلول در آب و انتقال آن به سطوح تغذیه ای بالا در زنجیره غذایی نقش مهمی ایفا می­کنند. در مطالعه حاضر، تاثیر غلظت­های مختلف (۰، ۱/۰، ۱ و ۱۰ میلی­گرم در لیتر)  نانوذرات اکسید روی بر رنگدانه­های فتوسنتزی، تجمع روی و آنزیم­های ضداکسایشی جلبک Dunaliella salina بررسی شد. براساس نتایج، با افزایش غلظت نانوذرات اکسید روی در محیط کشت جلبک، میزان تجمع روی در یاخته­های جلبکی افزایش داشت و بالاترین میزان روی به طور معنی­دار در تیمار ۱۰ میلی­گرم در لیتر نانوذرات اکسید روی مشاهده شد (۰۵/۰>p). همچنین، از نظر رنگدانه­های فتوسنتزی، بیشترین مقدار کلروفیل a و b به­طور معنی­دار در غلظت ۱۰ میلی­گرم در لیتر نانوذرات اکسید روی یافت شد  (۰۵/۰>p). بیشینه مقدار کاروتنوئید کل در تیمار ۱ میلی­گرم در لیتر نانوذره اکسید روی مشاهده شد، اما دیگر تیمارها با تیمار شاهد اختلاف معنی­دار نشان ندادند (۰۵/۰p).  این پژوهش نشان داد که غلظت­های بالای نانوذرات اکسید روی با ورود و تجمع در جلبک می­تواند باعث افزایش فعالیت کاتالاز (CAT) و کاهش سوپراکسید دیسموتاز (SOD)، اما افزایش رنگدانه­های فتوسنتزی در پاسخ به شرایط استرسی باشد.

کلیدواژه ها:

Dunaliella salina ، فناوری نانو ، تجمع زیستی ، کلروفیل ، سوپراکسید دیسموتاز ، کاتالاز