اثرات اکسترود کردن آرد بلوط ایرانی (Quercus brantii) در شرایط دمایی و رطوبتی مختلف بر شاخص های بیوشیمیایی، ترکیبات فنولی و قابلیت هضم در کپور معمولی (Cyprinus carpio)

از فرآیند اکستروژن به­ طور گسترده در فرآوری مواد غذایی استفاده می ­شود. این فرآیند بر ترکیبات ضد تغذیه ­ای موجود در مواد اولیه غذایی و قابلیت هضم آنها موثر است. آرد بلوط با ذرات به قطر کمتر از ۲۵۰ میکرون در تیمار­های ۱ ، ۲ و ۳ به­ ترتیب با آب معمولی به ­میزان ۲۰۰ ، ۱۰۰ و ۲۰۰ میلی ­لیتر به ازای هر کیلو­گرم آرد به حالت خمیر در آمد و سپس  توسط اکسترودر تک محوره به­ ترتیب در دمای ۱۳۵، ۱۳۵ و C° ۱۰۰ اکسترود شد. تیمار ۴ (شاهد) در شرایط تهیه خمیر و سپس اکستروژن قرار نگرفت. اکسترود کردن اثر معنی داری بر محتوای خاکستر و ترکیبات فنولی غیر تاننی آرد بلوط نداشت (۰۵/۰p). در تیمارهای اکسترود شده تفاوت معنی ­داری از لحاظ میزان پروتئین خام، چربی خام، خاکستر، کل ترکیبات فنولی، ترکیبات فنولی غیرتاننی و تانن ­های متراکم وجود نداشت. به­ طور­ معنی ­دار بالاترین قابلیت هضم کربوهیدرات در تیمارهای ۱ و ۲ و بالاترین قابلیت هضم پروتئین در تیمار ۲ مشاهده شد (۰۵/۰>p). در مجموع تیمار ۲ (دمای C° ۱۳۵ و رطوبت ۱۰۰ میلی ­لیتر آب به ازای هر کیلوگرم آرد) بهترین تیمار برای اکسترود کردن آرد بلوط برای کپور معمولی شناخته شد.

کلیدواژه ها:

آرد بلوط ، آنالیز بیوشیمیایی ، اکستروژن ، قابلیت هضم برون تنی ، کپور معمولی