تقابل نشانگان هویتی از منظر رویکرد جهانی سازی و جهان محلی گرایی مطالعه موردی؛ آثار منتخب آنه محمد تاتاری و رابعه باغشنی

مفهوم هویت تحت تاثیر پروژه جهانی­ سازی تغییر کرده؛ جهانی­ سازی با گسترش ارتباطات در شبکه ­های اجتماعی، مردمان جوامع مختلف را با وجود تنوع فرهنگی، به سوی استانداردسازی سبک زندگی سوق داده و باعث شده از این طریق تکثر هویتی خود را از دست بدهند. این پژوهش با تکیه بر روش نشانه ­شناسی به عنوان هدف پژوهش به وضعیت نشانه­ های هویت ایرانی-اسلامی در دو سطح هویت فروملی (قومی) و فراملی (جهانی ­سازی) در برخی آثار هنری آنه­ محمد تاتاری و رابعه باغشنی می ­پردازد تا به این سوال پاسخ دهد که چگونه می­توان نشانه ­های هویت ایرانی در آثار هنرمندان قائل به جهانی ­سازی را با نقاشی هنرمندان قائل به جهان­ محلی ­گرایی مورد مقایسه و تحلیل قرار داد؟ فرضیه اصلی این پژوهش، احتمال می دهد هر دو هنرمند از نشانگان هویت ایرانی در آثار خود استفاده کرده­ باشند. یافته­ های این پژوهش بیان می­دارد که باغشنی در آثار خود با تمرکز بر نشانه­ های هویت ملی و هویت جهانی­ شده، اصل را بر نشانه­ های هویت جهانی­ قرار می ­دهد. در مقابل، تاتاری در آثار خود با تمرکز بر نشانه­ های فروملی و فراملی، اصل را بر نشانه ­های هویت قوم ترکمن و معرفی آن به جهانیان می ­گذارد. این پژوهش از مسیر روش کتابخانه ­ای- اسنادی انجام شده و بر اساس اصول روش توصیفی-تحلیلی تنظیم گردیده است.

کلیدواژه ها:

جهانی شدن ، جهان محلی گرایی ، هویت ، نشانه شناسی ، نقاشی ایران