تحلیل ساختاری نقش عوامل سرمایه ای در امید به آینده جوانان (مورد مطالعه: جوانان استان آذربایجان شرقی)

امروزه، امیدواری به مثابه بنیادی ترین انگاره جوانان در عرصه پیشرفت اجتماعی محسوب می شود. از طرفی اشکال سه گانه سرمایه می تواند مهترین عامل در تقویت امید به آینده جوانان مورد توجه قرار گیرد. در پژوهش حاضر امید به آینده در ارتباط با عوامل سرمایه ای شامل سرمایه اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی مورد بررسی قرار گرفته است. این پژوهش از نظر هدف، کاربردی و از نظر گردآوری داده ها توصیفی – تحلیلی و پیمایشی است. جامعه آماری جوانان ۱۵ تا ۲۹ ساله استان آذربایجان شرقی هستند که ۶۱۳ نفر از آنها با فرمول کوکران و به شیوه نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای در سال ۱۳۹۸ انتخاب شده اند. برای گردآوری داده ها، از پرسشنامه استاندارد امید به آینده اسنایدر و برای تحلیل داده ها از SPSS و LISREL استفاده شده است. یافته های توصیفی پژوهش نشان می دهد که، میانگین درصدی امید به آینده جوانان مورد مطالعه ۲۳/۶۲ درصد می باشد که نشان می دهد امید به آینده از وضعیت متوسط به بالایی در میان جوانان برخوردار است. یافته های حاصل از آزمون فرضیه ها نیز نشان می دهد که وضعیت تاهل و سن رابطه ای با امید به آینده جوانان نداشته ولی میانگین امید به آینده به تفکیک شهرستان محل سکونت و وضعیت اشتغال تفاوت معنی داری داشته است. همچنین امید به آینده با سرمایه اجتماعی و فرهنگی رابطه مثبت و معنی داری داشته ولی با سرمایه اقتصادی رابطه معنی داری ندارد. نتایج تحلیل رگرسیون نشان می دهد که اشکال سه گانه سرمایه (اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی) حدود ۲۶ درصد واریانس امید به آینده را تبیین می کنند.

کلیدواژه ها:

امید به آینده ، سرمایه اجتماعی ، سرمایه فرهنگی ، سرمایه اقتصادی ، جوانان