تعیین مناسب ترین شاخصهای انتخاب به منظور اصلاح عملکرد دانه درجمعیت های F2 جوی بدون پوشینه

به منظور تعیین بهترین شاخصهای گزینشی برای اصلاح عملکردو اجزا آن 75بوته f2 حاصل ازدوتلاقی ICNBF93-369×ICNBF-582,SB91925×ICB-1026 هریک بطور جداگانه درسال زراعی 87-86 ازنظر صفات مختلف زراعی مورد ارزیابی قرارگرفتند دربین صفات مورد بررسی صفات روز تارسیدگی ارتفاع بوته و تعدادپنجه درجمعیت های حاصل ازهردو تلاقی بیشترین مقادیروراثت پذیری عمومی را به خود اختصاص دادند نتایج تجزیه علیت ژنتیکی نشان داد که تعدادپنجه درهردوتلاقی و شاخص برداشت درتلاقی ICNBF93-369×ICNBF-583 بیشترین اثرمستقیم مثبت و ارتفاع بوته درهردوتلاقی بیشترین اثرمستقیم منفی را برروی عملکرد دانه داشتند براوردهفت شاخص گزینشی مختلف براساس دو شاخص اسمیت ـ هیزل و بریم ـ ویلیامز نشان داد که برای اصلاح عملکرد دانه درهردو جمعیت استفاده ازمقادیر وراثت پذیری عمومی بعنوان ارزشهای اقتصادی نسبت به ضرائب علیت ژنتیکی ارجحیت دارد اما درمجموع بیشترین ژنتیکی برای علکرد برمبنای صفاتی نظیر تعداد پنجه و ارتفاع بوته ازنظر شاخصی حاصل شد که درآن ارزشهای اقتصادی ازطریق حاصلضرب مقادیر وراثت پذیری عمومی درمقادیر اثرات مستقیم تجزیه علیت ژنتیکی محاسبه شده بود .

کلیدواژه ها:

شاخص اسمیت ـ هیزل ، شاخص بریم ـ ویلیامز ، وراثت پذیری ، تجزیه علیت ، جوی بدون پوشینه