میزان آلودگی مرغداری های صنعتی شمال غرب ایران به سالمونلا گالیناروم و الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی و فراوانی برخی ژن های حدت

بیماری گالیناروم با عامل سالمونلا گالیناروم از جمله بیماری های چالش برانگیز در صنعت طیور است. در این مطالعه میزان آلودگی گله های مرغ صنعتی شمال غرب ایران به سالمونلا گالیناروم، مقاومت آنتی بیوتیکی و فراوانی برخی ژن های حدت (msgA, spiA, pagC) تحت بررسی و ارزیابی قرار گرفت. کلیه نمونه برداری ها در گله ها با علایم بالینی مشکوک به سالمونلوزیس از کلینیک های استان آذربایجان شرقی، آذربایجان غربی، اردبیل و زنجان با روش های کشت میکروبی، آنالیز شیمایی، PCR و سرولوژیکی تحت بررسی و تایید جداسازی قرار گرفت. بعد از تایید تشخیص درگیری با سالمونلا گالیناروم به روش دیسک گذاری مقاومت آنتی بیوتکی ارزیابی گشته و فرآوانی ژن های حدت در هر جدایه بررسی گردید. از ۲۵ جدایه سالمونلا گالیناروم در این مطالعه بیشترین مقاومت میکروبی مربوط به تتراسایکلین(۷۶%)، اکسی تتراسایکلین(۷۲%) و بیشترین حساسیت مربوط به آمیکاسین (۸۰%) و فوزبک (۷۲%) گزارش گردید. به میزان ۱۰۰% از جدایه ها حداقل به ۶ نوع آنتی بیوتیک مقاومت داشته اند. در بررسی جدایه ها ۸% واجد ژن msgA، ۲۸% واجد ژن spiA و ۸% واجد ژن pagC بودند که از این جدایه ها، دو جدایه واجد هر سه ژن حدت بودند.

کلیدواژه ها:

سالمونلا گالیناروم ، ژن حدت ، شمال غرب ایران ، مقاومت آنتی بیوتیکی ، مرغ صنعتی