تحلیل کارایی اجزای محدود در مطالعات آب زیرزمینی بر اساس Web of Science با استفاده از R Biblioshiny

سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 185

فایل این مقاله در 18 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_JAAQ-4-2_008

تاریخ نمایه سازی: 10 خرداد 1403

چکیده مقاله:

سفره های آب زیرزمینی منبع اصلی آب برای میلیاردها نفر از مردم ساکن در مناطق خشک و نیمه خشک می باشد. تغییرات عمده در بارندگی، پمپاژ و تغذیه آب زیرزمینی و بروز فرسایش شدید خاک، سیل و خشک سالی، از محسوس ترین پیامدهای تغییرات اقلیمی به شمار می روند. همه این موارد، چالش حفظ منابع آب زیرزمینی را برای آینده قابل پیش بینی پیچیده می کند. این سناریوها نیاز به بازنگری در مورد استراتژی های فعلی مطالعات آب زیرزمینی را برجسته می کند. این مقاله به کاربرد اجزای محدود در مطالعات آب زیرزمینی می پردازد. این مقاله با استفاده از Biblioshiny -یک ابزار تجزیه و تحلیل کتاب سنجی قوی مبتنی بر نرم افزار R- داده های Web of Science را مورد بررسی قرار داد. مطالعه نشان می دهد دانشگاه ملی تحقیقات علمی کبک و موسسه فناوری هندوستان، فعال ترین مراکز تحقیقاتی پیرامون کاربرد اجزای محدود در مطالعات آب زیرزمینی بوده و همچنین چین، امریکا، کانادا، آلمان، ایتالیا، فرانسه، بریتانیا و ایران از نظر کشورهای فعال در این زمینه پیشتاز می باشند. این توزیع نشان دهنده علاقه و مشارکت جهانی در تحقیقات مربوط به کاربرد اجزای محدود در مسائل آب زیرزمینی است. بر اساس این پژوهش، موضوعات پرطرفدار حال حاضر در دنیا پیرامون کاربرد روش اجزای محدود در مطالعات آب زیرزمینی عبارت اند از: "تراوش (seepage)"، "دگردیسی (deformation)" و "تحلیل پایداری". مطالعه حاضر، نه تنها ارتباط بین همکاری ها و پیشرفت های علمی و روندهای همکاری علمی را برجسته می سازد، بلکه به عنوان یک الگو برای نمایش جهت های تحقیقاتی جدید در زمینه کاربرد اجزای محدود در آب های زیرزمینی عمل می کند.

نویسندگان

ابوالفضل اکبرپور

استاد، گروه مهندسی عمران، دانشکده فنی و مهندسی، دانشگاه بیرجند، بیرجند، ایران.

مهدی دستورانی

دانشیار گروه علوم و مهندسی آب دانشکده کشاورزی دانشگاه بیرجند،بیرجند، ایران.

معین توسن

دانشجوی دکتری منابع آب، دانشکده کشاورزی، دانشگاه بیرجند، بیرجند، ایران.

محمدرضا قریب

دانشیار گروه مهندسی مکانیک، دانشکده فنی و مهندسی، دانشگاه تربت حیدریه،تربت حیدریه، ایران.