بررسی کمی تغییر رفتار اجزای فعلی در فارسی نو

در زبان فارسی همکردهای فعل مرکب یا بخش فعلی موجود در عبارت های فعلی، خودشان فعل های قاموسی ساده ای بوده اند که معمولا در این نقش جدید در معنای اصلی به کار نمی روند. این پژوهش به دنبال مشخص کردن این است که چه افعالی در زبان فارسی نو این روند را طی کرده اند و کدام دسته از آنها حضوری باثبات تر و کدام دسته گرایشی قوی تر داشته اند تا در ساخت های فعلی جدید نیز به شکلی زایا در این نقش حضور یابند. برای مشخص شدن این موضوع از یک معیار کمی آماری به نام «ضریب تغییر» استفاده شده است. با استفاده از این معیار، رتبه بندی جدیدی برای این نوع افعال ترتیب داده شد که بازنمودی عددی از تغییر رفتار آنها را نشان می دهد. نتایج نشان می­ دهد فعل «زدن» بیشترین تغییر رفتار را نشان می­ دهد و بسیار به مشارکت در ساخت­های فعلی جدید تمایل نشان داده و فعل «داشتن» پایدارترین رفتار را داشته­ است .

کلیدواژه ها:

همکرد ، جزء فعلی ، فعل مرکب ، عبارات فعلی ، همکردشدگی ، ضریب تغییر ، قفل واژه