مروری بر مبانی نظری اختلال کمبود توجه و بیش فعالی

شیوه های ارزیابی روانشناختی در پاسخ به نیاز حوزه پزشکی برای تشخیص مکان ضایعات مغزی طی نیم قرن اخیر توسط گروهی از روانشناسان توسعه یافته است اختلال کمبود توجه بیش فعالی به عنوان یک اختلال شایع در دوران کودکی با علایم بارز بی توجهی و تکانشگری، توجه ویژه عصب روانشناسان را به خود جلب کرده است تا آنجایی که یکی از فرضیه های عصب شناختی این اختلال مبتنی بر کارکرد بخش پیشانی قشر مخ با کندی متابولیسم و جریان خون کمتر و نیز آسیب پیوند ساختارهای قشری و تحت قشری مغز است. علارغم آراء نسبتا مشابه محققین، متغییرهای چندی چون عملکرد جنسیت های متفاوت، انواع فرعی این اختلال، تدوام عصب روان شناختی طی زمان، آثار گوناگون شیوه های درمانی مختلف همواره با پرسش و ابهام همراه است که نیاز به ترسیم دقیق نیمرخ عصب روانشناختی این افراد در شرایط مختلف بیماری دارد (نجمی، ۱۳۸۶ ).

کلیدواژه ها:

کمبود توجه ، بیش فعالی.