«نقشه راه تغییر اقلیم» در سطح ملی چه باید باشد؟

موضوع تغییر اقلیم با وجود کوشش های انجام شده هنوز به طور جدی مورد توجه قرار نگرفته است و در برنامه های ملی جایگاه روشنی ندارد. در تغییر اقلیم موضوعات با منشا انسانی، یا انسان ساز مورد نظر است و عوامل طبیعی، که خارج از اراده انسان منشا تغییرات می شوند، مورد نظر نیست.همیشه برای موفقیت و کاهش خطرات و خسارات محتمل به وقوع، «علاج واقعه قبل از وقوع باید کرد». اگرچه خیلی زودتر باید مسائل حیاتی را مورد توجه قرار می دادیم، ولی در هر صورت «هرجا جلوی ضرر را بگیریم، منفعت است». نبود توجه کافی به اثرات تغییر اقلیم، در کنار مدیریت نامناسب منابع آب و مسائل محیط زیستی می تواند سبب بحران های جدی شود. بعضی لطمات حاصل از بحران های ایجاد شده ممکن است غیر قابل جبران باشد و حسرت بی عملی و عدم اقدام مقتضی را به دل باقی گذارد. راه چاره، نگاه جامع و همه جانبه نگری به موضوعات است. یکی از راه های مهم قابل توجه، تنظیم برنامه جامع و تدوین نقشه راه است.«انتشار گازهای گلخانه ای» از عوامل اصلی انسان ساز تغییر اقلیم شناخته شده است و ایجاد «محل های جذب» آنها نیز از راه حل های مهم معرفی شده است. پس در«نقشه راه کلی» که باید در آن، اهداف و برنامه ها در سطح ملی تعیین شوند، کاهش انتشار گازهای گلخانه ای و افزایش محل های جذب آنها مثل سطح جنگل ها و درخت کاری ها در سطح ملی، باید به صورت تراز ارزیابی اقدامات در نظر گرفته شود.