نقش خوشبینی در پیشبینی آشفتگی روانشناختی دانش آموزان

مطالعه حاضر با هدف بررسی نقش خوشبینی در پیشبینی آشفتگی روانشناختی دانش آموزان انجام شد. روش پژوهش حاضر توصیفی- همبستگی بود. جامعه پژوهش همه دانش آموزان دختر پایه نهم شهرستان زیرکوه در سال تحصیلی ۱۴۰۱-۱۴۰۲ بودند که تعداد ۱۰۰ نفر به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند، ابزار گردآوری اطلاعات شامل پرسشنامه های جهتگیری زندگی شیر و کارور (۱۹۸۵) و آشفتگی روانشناختی کسلر و همکاران (۲۰۰۲) بود. در تحلیل داده ها از آزمون آماری همبستگی پیرسون و مدل رگرسیون خطی چندگانه با کمک نرم افزار SPSS نسخه ۲۲ استفاده شد. نتایج نشان داد همبستگی بین خوشبینی با آشفتگی روانشناختی منفی و معنیدار است (p<۰/۰۱)، یعنی بین خوشبینی با آشفتگی روانشناختی ارتباط معکوسی وجود دارد و با افزایش خوشبینی، آشفتگی روانشناختی دانش آموزان کاهش می یابد.

کلیدواژه ها:

خوشبینی ، آشفتگی روانشناختی ، دانش آموزان.