تاثیر راه رفتن با چشم بسته روی تردمیل بر سرعت حرکت به عنوان متغیر کلیدی

افراد هنگام راهرفتن روی زمین با چشم بسته ، سرعت را به عنوان مهمترین استراتژی جهت جلوگیری از افتادن کاهش می دهند. از آنجایی که بسیاری از مطالعات روی تردمیل انجام شده است ، پژوهش حاضر درصدد پاسخ به این سوال بود که افراد هنگام راهرفتن با چشم بسته روی تردمیل با سرعت ثابت از چه استراتژی برای حفظ تعادل استفاده می کنند. ده نفر افراد سالم روی تردمیل با و بدون بینایی تکلیف راهرفتن را انجام دادند. نتایج نشان داد که افراد سرعت نسبی را جهت جلوگیری از افتادن از تردمیل ثابت نگه داشتند، اما فرکانس گامبرداری و تغییرپذیری نسبی افزایش یافت .

کلیدواژه ها:

تعادل ، پایداری ، اغتشاش بینایی ، سیستم حسی