مقایسه روش مونته سوری با روش های سنتی آموزش ریاضی
سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 123
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
HESPCONF04_136
تاریخ نمایه سازی: 8 خرداد 1403
چکیده مقاله:
آموزش ریاضی به عنوان یکی از پایه های اساسی تربیت علمی دانش آموزان همواره مورد توجه نظام های آموزشی مختلف بوده است. روش های متفاوتی برای تدریس ریاضی وجود دارد که هر کدام مزایا و معایب خاص خود را دارند. در این میان، روش مونته سوری به دلیل تاکید بر یادگیری فعال و خودجوش کودکان، به یکی از روش های محبوب و مورد توجه تبدیل شده است. این مقاله به بررسی و مقایسه روش مونته سوری با روش های سنتی آموزش ریاضی می پردازد. با توجه به چالش های موجود در آموزش ریاضی و نیاز به بهبود روش های تدریس، بررسی و ارزیابی روش های مختلف آموزشی ضروری به نظر می رسد. روش مونته سوری با تاکید بر استقلال و خودکنترلی دانش آموزان، می تواند تاثیرات مثبتی بر یادگیری ریاضی داشته باشد. بررسی دقیق و مقایسه این روش با روش های سنتی می تواند به شناسایی نقاط قوت و ضعف هر یک کمک کرده و راهکارهایی برای بهبود فرآیند آموزشی ارائه دهد. در سیستم های آموزشی سنتی، روش های آموزش ریاضی معمولا بر مبنای انتقال دانش به صورت مستقیم از معلم به دانش آموز استوار است. این روش ها ممکن است با محدودیت هایی چون عدم توانایی در تشویق به خلاقیت و خودیادگیری دانش آموزان مواجه شوند. از سوی دیگر، روش مونته سوری با استفاده از ابزارهای آموزشی خاص و محیط یادگیری آزاد، تلاش دارد تا کودکان را به یادگیری فعال و مستقل ترغیب کند. این پژوهش به بررسی این سوال می پردازد که آیا روش مونته سوری در آموزش ریاضی می تواند نسبت به روش های سنتی موثرتر باشد و چگونه می توان از نقاط قوت هر دو روش برای بهبود آموزش ریاضی بهره برد. این مقاله به مقایسه و ارزیابی روش مونته سوری و روش های سنتی آموزش ریاضی می پردازد. هدف از این پژوهش، بررسی تاثیرات هر یک از این روش ها بر یادگیری و درک مفاهیم ریاضی توسط دانش آموزان است. برای این منظور، ابتدا ویژگی ها و اصول هر یک از روش ها معرفی و سپس نتایج پژوهش های مختلف در این زمینه مورد بررسی قرار می گیرد. یافته ها نشان می دهند که روش مونته سوری می تواند با ایجاد محیطی فعال و تشویق به خودیادگیری، تاثیرات مثبتی بر یادگیری ریاضی داشته باشد. در پایان، پیشنهاداتی برای ترکیب و بهبود روش های آموزشی ارائه می شود تا از نقاط قوت هر دو روش به بهترین نحو بهره برداری شود.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
حسن قاسمی سعادت آبادی
کارشناس ارشد علوم تربیتی گرایش مدیریت آموزشی دانشگاه آزاد اسلامی تربت حیدریه
محمد محمدی
کارشناسی زمین شناسی دانشگاه فردوسی مشهد
اسماعیل قربانی
سطح ۲ فقه و اصول مرکز حوزه علمیه قم
فهیمه حاجیان
کارشناسی ارشدریاضی محض گرایش آنالیز دانشگاه اصفهان