بررسی و مطالعه حلال های مختلف بر میزان ترکیبات فنلی و فلاونوئیدی عصاره گیاه گواوا به روش DPPH

مقدمه و هدف: ترکیباتی مانند فنل و فلاونوئیدها به عنوان متابولیت های ثانویه گیاهان هستند که توانایی فوق العاده ای برای خنثیی کردن رادیکال های آزاد دارند در نتیجه فعالیت آنتی اکسیدانی گیاهان به ترکیبات فنلی یا فلاونوئیدی این گیاهان مربوط می باشد. از آنجایی که آنتی اکسیدانهای سنتزی اثرات نامطلوبی دارند امروزه استفاده از گیاهان که دارای خاصیت آنتی اکسیدانی دارند رو به افزایش است در این مطالعه اثر حلال های مختلف بر میزان ترکیبات فنلی و فلاونوئیدی عصاره قسمت های مختلف گیاه گواوا با روش DPPH بررسی شد روش تحقیق: در این مطالعه به روش ماسراسیون عصاره گیری از قسمت های مختلف گیاه گواوا در حلال های مختلف انجام گرفیت سپس خواص آنتی اکسیدانی،مقدار فنل و مقدار فلاونوئید به ترتیب از روش های تخریب رادیکال آزاد (DPPH) ، فیولین سییوکالتو، کلرید آلومینیوم تعیین شد. یافته ها: نتایج نشان داد که مقدار کل ترکیبات فنل ۱-mgGAEg ۵۸/۸۵ و فلاونوئید کل ۱-mgGAEg ۹۱/۵۸ در عصیاره قسیمت های مختلف گییاه گیواوا در حیلال اسیتون آبیی ۷۰% دارای بهترین عملکرد آنتی اکسیدانی در مهار رادیکال آزاد با (فرمول در متن اصلی مقاله) در مقابل آنتی اکسیدان سنتزی BHA با g/mL (فرمول در متن اصلی مقاله) است که درصد تناسهیل BHA به عنوان کنترل مثبت است. بحث ونتیجه گیری: با توجه نتیایج بدست آمده حداقل قابلیت استخراج متابولیت های ثانویه مربوط به حلال آب اسیت اما بهترین عملکرد برای استخراج متابولیت های ثانویه مربوط به عصاره استون ۰۷% است و به طور کلی عصاره قسمت های مختلف گیاه گواوا در حلال های مختلف دارای خاصیت آنتی اکسیدانی بوده است و پس انجام تحقیقات بیشتر می توان در صنایع غذایی و دارویی استفاده کرد.

کلیدواژه ها:

فنل کل ، فلاونوئید ، DPPH ، گیاه گواوا ، حلال