بررسی تاثیر انعطاف پذیری منابع و هماهنگی بر عملکرد شرکتهای کوچک ومتوسط به واسطه نوآوری مدل کسب و کار

قرن بیست و یکم و عصر دیجیتال، فرصتها، چالشها و مزایای زیادی به ارمغان آورده است. در محیط کسب وکار، این بی ثباتی باعث شده است، سازمانها در مسیر اهدافشان با شرایط پیچیده و دشواری مواجه شوند، این تغییرات مستلزم آن است که سازمانها برای بقا وایجاد مزیت رقابتی، نسبت به محیط پیرامون خود آگاه باشند و نیاز به تغییرات عمده در استراتژیها و رویه های کسب و کار خود داشته باشند. هدف از این پووهش بررسی انعطاف پذیری منابع و هماهنگی، بر عملکرد شرکتهای کوچک و متوسط با میانجیگری نوآوری مدل کسب وکار پرداخته است. جامعه آماری این پژوهش، شرکت های کوچک و متوسط شهر مشهد، ایران بوده و ۱۴۲ نفر از مدیران و صاحبان این شرکتها به عنوان نمونه ای از جامعه انتخاب شده اند. این پژوهش، از نوع کاربردی و تحلیلی-پیمایشی است و گردآوری داده ها از طریق پرسشنامه به صورت حضوری انجام گردید. نتایج این پژوهش نشان میدهد که انعطاف پذیری منابع و هماهنگی تاثیر مستقیم و معناداری بر عملکرد سازمانهای کوچک و متوسط دارد و می توانند باعث بهبود عملکرد سازمان شوند. همچنین، این پژوهش نشان میدهد که نوآوری مدل کسب و کار هم به عنوان نقش میانجیگری و هم بصورت مستقیم نقش مهم و معناداری در تعیین عملکرد سازمانهای کوچک و متوسط دارد. از جمله متغیر های استراتژی تمایز و هزینه رابطه بین نوآوری مدل کسب و کار و عملکرد را بصورت مثبت تعدیل میکنند.

کلیدواژه ها:

انعطافپذیری منابع ، انعطافپذیری هماهنگی ، نوآوری مدل کسبوکار ، استراتژی تمایز و هزینه ، عملکرد سازمان