تاثیر نانو اکسید روی بر میزان کلروفیل و کاروتنوئید گیاه ذرت (Zea mays L.) و مقایسه آن با اکسید روی معمولی

به منظور بررسی تاثیر نانو اکسید روی بر گیاه ذرت آزمایشی در یکی از مزارع کشاورزی حومه شهرستان زاهدان در سال ۱۳۹۴ به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار اجرا شد. فاکتورهای مورد آزمایش شامل تیمار محلولپاشی روی به صورت اکسید روی معمولی در سه سطح ۰/۳)، ۰/۶ و ۱/۲ درصد) به عنوان عامل اول و نانو اکسید روی در سه سطح ۰/۱)، ۰/۰۵ و ۰/۰۲۵ درصد) به عنوان عامل دوم بودند. تیمار محلولپاشی روی به صورت اکسید روی معمولی و نانو اکسید روی بر بیشتر ویژگیهای یاد شده معنیدار بود. بالاترین میزان کلروفیل a، کلروفیل b، کلروفیل کل و کاروتنوئید در تیمار ۰/۶ درصد اکسید روی معمولی و ۰/۱ درصد نانو اکسید روی مشاهده شد. احتمالا این برتری عملکردها در تیمارهای اکسید روی معمولی و نانو اکسید روی، از طریق محلول پاشی و رساندن سریع مواد غذایی تاثیر بسزایی در افزایش عملکرد دارد؛ که علت آن را میتوان به افزایش غلظت کلروفیل و کاروتنوئید و تخصیص مواد فتوسنتری بیشتر ناشی از رشد بالاتر گیاه در حضور عنصر روی اشاره کرد.

کلیدواژه ها:

عناصر ضروری ، فناوریهای نوین ، کاروتنوئید ، کلروفیل ، نانوکود