کارایی پرورش به روش ریز تکه تکه شدن برمیزان مرگ و میر، رشد و بازسازی چهار گونه مرجان آبسنگ ساز شاخه ایی Acropora downingi ، توده ایی Platygyra daedalea و انگشتیPorites harrisoni و Porites lutea
محل انتشار: سومین کنفرانس ملی یافته های نوین زیست شناسی
سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 50
متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
BIOC03_203
تاریخ نمایه سازی: 6 خرداد 1403
چکیده مقاله:
کاهش سریع و گسترده در میزان فراوانی مرجانها باعث افزایش نگرانی پژوهشگران این حوزه شده است. تا کنون بیش از %۷۰ از مرجان های در سراسر دنیا از بین رفته اند و %۲۷ نیز در معرض خطر جدی میباشند. جوامع مرجانی خلیج فارس نیز از این قاعده مستثنی نیستند. امروزه احیای مرجان ها یک ابتکار جدید برای بازیابی اکوسیستم های آسیب دیده است؛ که به صورت انتخابی، اکوسیستم را برای احیای روند رشد هدایت میکند. مطالعه حاضر با تمرکز روی میزان اثر بخشی روش ریز تکه تکه شدن به عنوان تکنیک تکثیر غیرجنسی، روی چهار گونه مرجان آبسنگ ساز شاخه ایی Acropora downingi، توده ایی Platygyra daedalea و انگشتی Porites harrisoni و Porites lutea به مدت ۱۲ ماه در سواحل جنوبی جزیره قشم خلیج فارس انجام گرفت. نتایج حاصل از مقایسه رشد وزنی ابتدایی و نهایی مرجان ها نشان داد که گونه شاخه ایی A. downingi با رشد %۲۳۰/۴۳ بیشترین میزان رشد وزنی و پس از آن به ترتیب گونه های P. harrisoni ، P. lutea و P. daedalea با رشد %۸۵/۶۱، %۶۴/۸۳ و %۶۱/۷۱ افزایش رشد وزنی را نشان دادند. به دلیل حساسیت بیشتر گونه شاخه ایی A. downingi و مقایسه میزان مرگ و میر نسبت به گونه های دیگر همچنین حفظ تنوع گونه ای پیشنهاد میشود برای پروژه های احیا تنها به این گونه اکتفا نشود و از سایر گونه ها با توجه به نرخ رشد وزنی نیز بهره یافت.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
نگین جعفری کریزی
دانشجوی کارشناسی ارشد دانشکده علوم و فناوری زیستی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران
محمدرضا شکری
دانشیار، دانشکده علوم فناوری زیستی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران