بهبود ترمیم زخم با استفاده از پانسمانهای هیدروژلی حاوی صمغ عربی-سریسین
محل انتشار: سومین کنفرانس ملی یافته های نوین زیست شناسی
سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 248
متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
BIOC03_070
تاریخ نمایه سازی: 6 خرداد 1403
چکیده مقاله:
پوست به عنوان بزرگترین اندام در بدن انسان شناخته می شود که وظیفه مهم و حیاتی حفاظت از بافتهای داخلی در برابر انواع آسیبهای فیزیکی و محیطی را به عهده دارد. امروزه محققین علم پزشکی تمرکز زیادی بر روی تولید پانسمانهای جدید جهت ترمیم زخم و سوختگی نمودهاند به صورتی که آنها نه تنها از بروز عفونت جلوگیری میکنند بلکه عوارض جانبی را درحین القا ترمیم بافت کاهش میدهند. پانسمانهای هیدروژلی به دلیل قابلیت جذب موثر آب و تخلیه آهسته آن به عنوان درمان موثر زخمهای سطحی و عمیق، سوختگی، جراحات و زخم بستر پدیدار شدهاند که باعث ترمیم سریعتر زخم میشوند. از این رو در این مطالعه از هیدروژل بر پایه صمغ عربی به واسطه عملکرد آنتی بیوتیکی ، ضدالتهابی و همچنین ظرفیت و توانایی دارورسانی موثر استفاده شد. سریسین نیز به عنوان عامل بهبود زخم پایداری زیستی بالا، زیست تخریبپذیری، عدم سمیت سلولی، فعالیت آنتیاکسیدانی و آنتیباکتریالی و توان افزایش تکثیر سلولی را نشان میدهد. بدین منظور هیدروژلهایی با درصدهای متفاوتی از این ترکیبات سنتز شد و با توجه ویژگیهای فیزیکی و ساختاری، هیدروژل حاوی %۶ صمغ عربی و %۴ سریسین مورد تائید اولیه قرار گرفت. برای بررسی نحوه عملکرد بستر هیدروژلی حاوی سریسین، آزمایش رهایش با استفاده از تکنیک اسپکتروفتومتری در بازه های زمانی معین انجام شد. نتایج حاصل، نشاندهنده روند آزادسازی منظم و کنترلشده طی هفت روز بود که بیانگر توانایی بهبود زخم توسط بستر حاوی پروتئین سنتز شده در این تحقیق به واسطه کاهش هزینه های احتمالی تعویض پانسمان و کاهش احتمال آلودگی و عفونت طی آن میباشد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
مهدی خلجی
گروه زیست شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه گیلان، رشت، ایران
کورش جهانبان
گروه زیست شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه گیلان، رشت، ایران
سیده شیرین شاهنگیان
گروه زیست شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه گیلان، رشت، ایران
نوید پورزردشت
گروه بیوشیمی بالینی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی گیلان، رشت، ایران