رابطه جهانی سازی با ساختار شرکت های دانش بنیان از بعد زنجیره عرضه (مطالعه موردی شرکت های دانش بنیان شهرستان سنندج)

جهانی شدن، به روند افزایش دخالت در عملیات بین المللی اشاره دارد و شرکت های کوچک و متوسط را قادر می سازد قابلیت های مورد نیاز خود را برای رقابت و موفقیت در عرصه های جهانی افزایش دهند. بنابراین در حالی که دستیابی به درجه ای از جهانی شدن برای همه کسب و کار ها مهم است، این کار به ویژه برای شرکت های کوچک و متوسط که منابع و تجربه کمتری برای رقابت در بازارهای بین المللی دارند، اهمیت دو چندان پیدا می کند. هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه راهبردهای جهانی سازی با ساختار شرکت های دانش بنیان(از بعد زنجیره عرضه) است. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل مدیران ارشد، مدیران میانی و مسولین بازاریابی شرکت های دانش بنیان شهر سنندج می باشد. با توجه به نتایج حاصل از ضریب همبستگی پیرسون نشان می دهد، ضریب همبستگی بین این دو متغیر ۷۰۳/۰ بوده که مثبت و مستقیم است؛ به عبارت دیگر جهانی سازی در بعد زنجیره عرضه با طبقه بندی ساختاری شرکت های دانش بنیان واقع در پارک علم و فناوری سنندج رابطه معناداری دارد. همچنین در آزمون مدل مفهومی پژوهش توسط نرم افزار PLS ضریب مسیر برابر (۷۹۸/۰) به دست آمده است که نشان دهنده تاثیر مثبت و مستقیم جهانی سازی در بعد زنجیره عرضه بر طبقه بندی ساختاری است و با توجه به آماره t (۵۲۹/۱۲) درسطح ۹۵ درصد بین المللی سازی در بعد زنجیره عرضه با طبقه بندی ساختاری شرکت های دانش بنیان رابطه معنی داری دارد و این فرضیه مورد پذیرش واقع شده است.

کلیدواژه ها:

راهبردهای جهانی شدن ، طبقه بندی ساختاری ، شرکت های دانش بنیان ، زنجیره عرضه ، سنندج