رفتار شناسی امام هادی علیه السلام با جریان های فکری اهل سنت در مسائل کلامی

عصر امام هادی(ع) (۲۲۰-۲۵۴ق) با حکومت شش خلیفه عباسی مصادف بود. در این دوره از جهان اسلام، شاهد رشد و گسترش فرقه هایی هم چون معتزله، حنابله، جریان فکری تشبیه، جبر و تفویض و تحریف قرآن در میان مسلمانان هستیم. در این عصر پیروان ادیان دیگر، مانند یهودی، مسیحی و زرتشتی در کنار مسلمانان زندگی می کردند که این امر بر دامنه تبلیغات فرهنگی اثر گذاشته بود. با سیری در اسناد تاریخی حدیثی و به روش توصیفی- تحلیلی، می توان چگونگی برخورد امام هادی(ع) را با جریان های فکری در مسایل کلامی مورد واکاوی قرار داد. از جمله کارهای ایشان می توان نامه نگاری با شیعیان، مناظره، رد شبهات مطرح شده، تبیین اندیشه صحیح و تعلیم دعاها و زیارت جامعه را برشمرد .در این پژوهش، ضمن بیان جریان های فکری که اعتقادات آنها متعارض با اندیشه کلامی اهل بیت (ع) است، به چگونگی رفتار و برخورد امام با آنها و دفع آسیب-هایی پرداخته می شود که از ناحیه این اندیشه ها متوجه جامعه اسلامی شده بود.

کلیدواژه ها:

اهل سنت ، رفتارشناسی ، مواجهه ، امام هادی(ع)