رابطه هوش معنوی و عملکرد تحصیلی دانش آموزان دختر دبیرستان های شهر بوشهر در سال تحصیلی ۱۴۰۲-۱۴۰۱

هدف این پژوهش بررسی رابطه هوش معنوی و سلامت روان با عملکرد تحصیلی دانش آموزان دختر در سال تحصیلی ۱۴۰۲-۱۴۰۱ می باشد. جامعه آماری شامل تمامی دانش آموزان دختر دبیرستان های شهر بوشهر می باشد که تعداد آنها در سال ۱۴۰۱ برابر با ۲۵۰۰ است. نمونه آماری بر اساس روش نمونه گیری خوشه ای ۳۰۰ نفر انتخاب شدند. روش تحقیق از نوع همبستگی می باشد. از پرسشنامه هوش معنوی شفیع آبادی و همکاران (۱۳۹۹) و سلامت روان(GHQ-۲۸) گلدنبرگ (۱۹۷۲) و سنجش عملکرد تحصیلی از نمره معدل نیم سال اول تحصیلی دانش آموزان برای جمع آوری اطلاعات استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل اطلاعات از روش تحلیل رگرسیون به روش گام به گام و ضریب همبستگی پیرسون استفاده شده است. داده ها نشان می دهد: بین سلامت روان و عملکرد تحصیلی رابطه معکوس و معنادار و بین هوش معنوی با عملکرد تحصیلی رابطه معنادار و مستیقم وجود دارد. بین مولفه های نشانه های جسمانی، اضطراب و افسردگی با عملکرد تحصیلی رابطه معکوس و معناداری وجود دارد و بین مولفه های تفکر کلی و بعد اعتقادی، و پرداختن به ویژگی های اخلاقی با عملکرد تحصیلی رابطه مستقیم و معناداری وجود دارد.

کلیدواژه ها:

عملکرد تحصیلی ، هوش معنوی ، سلامت روان.