رابطه خودتنظیمی تحصیلی و تنیدگی تحصیلی با امید به تحصیل دانش آموزان دختر مقطع متوسطه دوم ناحیه سه شیراز

هدف پژوهش رابطه خود تنظیمی تحصیلی و تنیدگی تحصیلی با امید به تحصیل دانش آموزان دختر مقطع متوسطه دوم ناحیه سه شیراز بود. روش پژوهش همبستگی بود. با استفاده از جدول مورگان، ۲۰۰ نفر به شیوه خوشه ای چند مرحله ای انتخاب گردید.. در این راستا از پرسشنامه های مقیاسامید به تحصیل(خرمایی و کمری،۱۳۹۶)، پرسشنامه خود تنظیمی تحصیلی (سواری و عرب زاده، ۱۳۹۲) و پرسشنامه تنیدگی تحصیلی (سان و همکاران ، ۲۰۰۴) استفاده شد. نتایج نشان داد که خودتنظیمی تحصیلی و تنیدگی تحصیلی به طور مثبت امید به تحصیل دانش آموزان را پیش بینی می کند

کلیدواژه ها:

خود پنداره تحصیلی ، تنیدگی تحصیلی ، امید به تحصیل ، دانش آموزان