اثربخشی درمان فراتشخیصی بر اضطراب، استرس ادراک شده و تنظیم هیجانی بیماران کرونر قلبی

هدف پژوهش حاضر اثربخشی درمان فراتشخیصی بر اضطراب، استرس ادراک شده و تنظیم هیجانی بیماران کرونر قلبی بود. روش پژوهش برحسب هدف کاربردی و از نظر گردآوری دادهها از نوع شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل و گمارش تصادفی آزمودنی ها بود. جامعه آماری کلیه بیماران کرونر قلبی مراجعه کننده به بیمارستان فوق تخصصی قلب و عروق فرشچیان در سال ۱۴۰۲ در شهر همدان بودند که با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس تعداد ۳۰ نفر از بیماران کرونر قلبی در گروه آزمایش (۱۵ نفر) و کنترل (۱۵ نفر) به عنوان حجم نمونه در نظر گرفته شود. گروه آزمایش تحت درمان فراتشخیصی (۸ جلسه ۹۰ دقیقه ای) قرار گرفتند؛ اما گروه کنترل هیچ گونه درمانی دریافت نکردند. به منظور گردآوری اطلاعات از پرسشنامه اضطراب (بک و همکاران، ۱۹۸۸)، استرس ادراک شده (کوهن ، ۱۹۸۳) و تنظیم هیجانی (گارنفسکی و کرایج ، ۲۰۰۶) استفاده شد. تجزیه وتحلیل اطلاعات به دست آمده از اجرای پرسشنامه ها از طریق نرم افزار SPSS-v۲۴ در دو بخش توصیفی و استنباطی (تحلیل کوواریانس ) انجام پذیرفت . نتایج نشان داد که درمان فراتشخیصی باعث کاهش اضطراب، استرس ادراک شده و افزایش تنظیم هیجانی مثبت شده است . بر اساس نتایج این پژوهش ، درمان فراتشخیصی ، مداخله موثری در کاهش اضطراب و استرس ادراک شده و افزایش تنظیم هیجانی بیماران کرونر قلبی می باشد.

کلیدواژه ها:

اضطراب ، استرس ادراک شده ، تنظیم هیجانی ، درمان فراتشخیصی ، کرونر قلبی