بررسی رابطه بین سبک های دلبستگی و اضطراب کرونا در بزرگسالان

هدف از این پژوهش تعیین رابطه بین سبک های دلبستگی و اضطراب کرونا در بزرگسالان است . این پژوهش از نوع توصیفی -همبستگی می باشد. جامعه آماری شامل بزرگسالان بین ۱۸ تا ۶۰ سال در شهر اصفهان می باشد که با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس ۲۰۰ نفر به عنوان نمونه آماری به پرسشنامه سبک دلبستگی کولینز و رید (RAAS) و مقیاس اضطراب کرونا ویروس ( (CDAS پاسخ دادند.داده ها در دو سطح آمار توصیفی (میانگین ،انحراف معیار ،فراوانی ، درصد)و آمار استنباطی (آزمون های ناپارامتریک - به دلیل توزیع غیر نرمال متغیرها-از ضریب همبستگی اسپیرمن ) تحلیل رگرسیون چند متغیره تجزیه و تحلیل شدند.برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار-SPSS ۲۰ استفاده شد.یافته های این پژوهش نشان دهنده وجود رابطه معنی دار بین دلبستگی ایمن و اضطراب کرونا(Sig= ۰/۰۶(، بین دلبستگی اجتنابی و اضطراب کرونا(Sig= ۰/۰۰۲ (و بین دلبستگی اضطرابی /دوسوگرا و اضطراب کرونا(Sig= ۰/۰۰ (می باشد. نتایج به دست آمده در پژوهش حاضر نشان می دهد که اضطراب کرونا بیش از هر چیز در بستر روابط بین فردی معنی پیدا می کند. بنابراین پیشنهاد میشود با ارائه آموزش ها در جهت شناخت سبک دلبستگی ناسالم در افراد مضطرب و همچنین با مدیریت اضطراب افراد در معرض کرونا میتوان واکنش روانی آنها را در برابرکرونا کاهش داد.

کلیدواژه ها:

اضطراب کرونا ، سبک های دلبستگی