بهداشت روانی وکنش ها در محیط کار

از دید گاه روانشناسان، بهداشت روانی، قدرت سازگاری فرد با افراد دیگر و محیط های مختلف و همچنین نحوه رفتار کار آمد در شرایط مختلف وصحیح در برابر محرک های مختلف محیطی و دادن پاسخ مناسب به آن محرک ها می باشد. به عبارتی دیگرمقدار ظرفیت انسان برای تحمل استرس در مدیریت هیجان ها و داشتن قابلیت ارتباط موزون وهماهنگ با دیگران، تغیرواصلاح محیط فردی و اجتماعی وحل تضادها وتمایلات شخصی به طور منطقی، عادلانه و مناسب در شرایط گوناگون را بهداشت روانی گویند. ازجمله شرایط گوناگون، شرایط محیط کار واشتغال است که بیشترین زمان از عمر هر انسانی را به خود اختصاص می دهد، اشتغال به کار همراه با ایجاد یک منبع درآمد به افراد کمک می کند تا خواسته های شخصی خودرا برآورده کند ، اما گاهی به علت وعوامل متعدد ازجمله عدم تعادل بین کار وزندگی، مواجهه با مشکلات عاطفی، روابط اجتماعی، رضایت از زندگی وشغل باعث می شود که انسان از برخی نیازهای ضروری خود محروم گردد، که به نسبت محرومیت و ارضای نیازمندی ها رفتارش تغییر می کند.بهداشت روانی درمحیط کار در حقیقت یعنی پیشگیری از پیدایش مشکلات روانی در کارکنان، سالم سازی فضای روانی کار، به نحوی که فرد به دلیل عوامل موجود در محیط کار،کمتر گرفتار تنش و استرس های آسیب زای روانی شود.در جامعه ای که ما درآن زندگی می کنیم و هر روز با یک سری تنش های سیاسی، اقتصادی و اجتماعی روبرویم وهمگی شرایط استرس زایی را ایجاد می کنند، که بسیاری از آن ها دارای شرایط غیر ارادی و از اختیارت ما خارج هستند. انسان چاره ای جز تحمل ندارد، در چنین شرایطی انسان باید تلاش کند، حد اقل در محیط های که پای اختیار فردی مطرح است با بهداشت روانی از شرایط استرس زا خارج شود و با آموزش و آگاهی وبه مدد روانشناسان، تحمل وتاب آوری خود را در سبک زندگی ارتقاء بخشد. نحوه برخورد وتاب آوری ما در برابر مسائل زندگی ومحیط کاربستگی زیادی به نگرش های فردی هرشخص به شرایط جسمی، روانی اجتماعی، اقتصادی و.. ازجمله برقراری تعادل بین کار و تفریح دارد، داشتن شیوه سالم ومتعادل در زندگی می تواند در سلامت وبهداشت روانی موثر باشد.

کلیدواژه ها:

بهداشت روانی ، استرس ، تاب آوری ، تعادل