جایگاه فقهی حقوقی عقد مرابحه و آثار آن در رویه بانکداری اسلامی

مرابحه به معنای سود به سود کردن و چیزی را با سود فروختن است و از نظر فقهی مرابحه یکی از انواع عقد بیع است . در عقد بیع فروشنده کالا یا مالی را می فروشد و خریدار نیز آن مال را به قیمتی که با فروشنده توافق نموده می خرد. در مورد عقد بیع مبانی تعیین قیمت مبیع و نحوه پرداخت آن است . اساس حقوقی بیع مرابحه آن است که قیمت مبیع بر اساس سود مشخصی اضافه بر قیمت تمام شده مبیع تعیین می گردد. لذا ضرورت دارد که خریدار از قیمت تمام شده مبیع برای فروشنده و میزان سودی که اضافه بر آن از وی گرفته خواهد شد اطلاع داشته باشد. در مورد نحوه محاسبه سود بر اصل سرمایه و نیز سود حاصل از معاملات اوراق مرابحه نظریات متفاوتی وجود دارد. از آن جمله : باید سود را فقط بر اصل سرمایه لحاظ، سود مرابحه را به عنوان جزیی از سرمایه محسوب شود. مرابحه در حقیقت توافق درباره معامله خرید و فروش برای تامین مالی دارایی است که در آن، هر دو طرف از هزینه ها و حاشیه سود، اطلاع دارند و آن را قبول کردهاند. اوراق مرابحه یکی از ابزارهای تامین مالی است در انتشار اوراق مرابحه عناصر حقیقی و حقوقی متعدد حضور دارند.

کلیدواژه ها:

مرابحه ، عقد ، اوراق بهادار ، سرمایه ، خریدار ، فروشنده ، مبیع