مقایسه سازگاری اجتماعی و سخت کوشی دانش آموزان یتیم دانش آموزان عادی

هدف پژوهش حاضر مقایسه میزان سازگاری اجتماعی و سخت کوشی در دانش آموزان یتیم با دانش آموزان عادی بود. روش تحقیق حاضر در این پژوهش از نوع عل ی - مقایسه ای است . برای این منظور آزمودنی های پژوهش ۱۲۰ نفر ۶۰ نفر یتیم و ۶۰ نفر دانش آموزان عادی شهر بیجار بودند. روش نمونه پژوهشی به صورت هدفمند بود به این صورت که ابتدا بر مبنای آمار اخذ شده از سازمان بهزیستی شهر بیجار تعداد ۶۰ نفر از دانش آموزان در سن ۸ تا ۱۳ سال مشخص شدند و همه این دانش آموزان برای حضور در گروه نمونه پذیرفته شدند و سپس از بین دانش آموزان عادی هم ۶۰ دانش آموز دختر به صورت همتاسازی براساس متغیرهای جنسیت ، سطح کلاس و ناحیه آموزشی انتخاب شدند. همه افراد نمونه به کمک پرسشنامه های سازگاری اجتماعی کارول و مارلو (۱۹۹۶) و سخت کوشی کوباسا (۲۰۰۲) ارزیابی شدند. برای تحلیل داده ها افزون برروش های آمار توصیفی ، مانوا و آنوا نیز به کار رفت . نتایج نشان داد که بین دو گروه دانش آموزان یتیم بادانش آموزان عادی در سازگاری اجتماعی تفاوت معناداری وجود دارد (۰۰۱/۰.(P < اما بین دو گروه دانش آموزان یتیم با دانش آموزان عادی در متغیر سخت کوشی تفاوت معناداری وجود نداشت (۰۰۱/۰.(P <

کلیدواژه ها:

سازگاری اجتماعی ، سخت کوشی ، دانش آموزان ، بیجار