تاثیر آموزش مهارت ابراز وجود بر سازش یافتگی اجتماعی دانش آموزان

تحقیق حاضر با هدف تعیین تاثیر آموزش مهارت ابراز وجود بر سازش یافتگی اجتماعی دانش آموزان پسرمتوسطه دوم شهر قروه انجام شد. این پژوهش ، شبه آزمایشی از نوع پیش آزمون - پس آزمون با گروه گواه و جایگزینی تصادفی بود. نمونه پژوهش شامل ۳۰ نفر از دانش آموزان پسر پایه ششم شهر قروه بود که دارای نمره ابراز وجود کمتری بودند و به روش نمونه گیری هدفمند انخاب شدند و به شیوه تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه قرار گرفتند. ابزار اندازه گیری پژوهش شامل پرسشنامه مقیاس مهارت ابراز وجود گمبریل و ریچی و پرسشنامه مقیاس سازش یافتگی اجتماعی کالیفرنیا بود. داده ها پس از جمع آوری به وسیله نرم افزار spss در دو سطح توصیفی و استنباطی مورد تحلیل واقع شد و آزمون فرضیه ها در سطح استنباطی با استفاده از تحلیل کوواریانس تک متغیری و چندمتغیری انجام شد. یافته ها نشان داد بین کلیه ابعاد سازش یافتگی اجتماعی دو گروه در مرحله پس آزمون تفاوت معناداری وجود دارد و نمرات گروه آزمایش در ابعاد قالب های اجتماعی ، مهارت های اجتماعی ، روابط اجتماعی ، روابط خانوادگی و روابط مدرسه ای در مرحله پس آزمون افزایش و در نمره گرایش ضد اجتماعی کاهش یافته است (۰۰۱/۰ .≥p بنابراین می توان نتیجه گرفت که آموزش مهارت ابراز وجود باعث افزایش ابعاد سازش یافتگی اجتماعی دانش آموزان می گردد.

کلیدواژه ها:

مهارت ابراز وجود ، سازش یافتگی اجتماعی ، دانش آموزان