آرتروپلاستی دیسک مهره ای در درمان بیماری های دژنراتیو دیسک (پیگیری دو ساله)

پیش زمینه: وسایل مکانیکی مفصل دار (mechanical articulated device) به خصوص در بیماران مبتلا به کمردرد مزمن ناشی از دژنراتیو دیسک بین مهره ای، می توانند جایگزین دیسک بین مهره ای شوند و به دلیل حفظ حرکت در مهره و در نتیجه جلوگیری از تخریب مفاصل مجاور، به عنوان جایگزینی برای فیوژن مطرح شده است. در این تحقیق نتایج درمان آرتروپلاستی دیسک در بیماران مبتلا به کمردرد مزمن بررسی شد.مواد و روش ها: در یک مطالعه هم گروهی (کوهورت) آینده نگر، ۲۱ بیمار (۱۷ مرد و ۴ زن) مبتلا به بیماری دژنراتیو بین مهره ای که از اردبیهشت ۱۳۸۶ تاکنون در دو مرکز درمانی یزد تحت درمان قرار گرفته بودند، بررسی شدند. بیمارانی که درد ناتوان کننده بالای ۶ ماه داشتند و به درمان های محافظه کارانه جواب نداده بودند، تحت عمل دیسک آرتروپلاستی دیسک بین مهره ای قرار گرفتند. میانگین سنی بیماران ۵/۷±۳۶ (۴۸-۲۲) سال و میانگین زمان پیگیری ۱۱ ماه (۲۴-۱۳ ماه) بود. میزان درد با «مقیاس دیداری درد»، از کارافتادگی براساس معیار ناتوانی «اسوستری» (Oswestry Disability Index) و رضایت بیماران در ۳ ، ۶ ، ۱۲ و ۲۴ ماه بعد از عمل ارزیابی شدند.یافته ها: کاهش میزان درد و از کارافتادگی بیماران در فاصله کوتاه بعد از عمل و در فواصل بعدی از نظر آماری معنی دار (۰/۰۵>p < /em>). هشتاد و شش درصد بیماران (۱۸ بیمار) از نتیجه عمل راضی و میزان مصرف مسکن در آنان ۸۱% کاهش داشت. عوارض عمل در این مطالعه در حد صفر بود.نتیجه گیری: کارگذاری دیسک بین مهره ای یک انتخاب درمانی قابل قبول در موارد خاص است. حفظ حرکت مهره ها و عدم ایجاد فشار اضافی روی مهره های جانبی به علت فیوژن از محاسن دیسک آرتروپلاستی است که در بررسی کوتاه مدت عارضه چندانی ندارد. توصیه می شود در مطالعات بعدی عوارض طولانی مدت این عمل بررسی گردد.

کلیدواژه ها:

دیسک بین مهره ای ، استئوآرتریت ، آرتروپلاستی ستون فقرات ، تعویض