بررسی طول عضلات زانو و مچ پا در بیماران مبتلا به سندروم درد پاتلوفمورال

پیش زمینه: سندروم درد پاتلوفمورال یک علت شایع درد جلوی زانو می باشد. عوامل متعددی حرکت کشکک در داخل ناودان استخوان ران را تغییر می دهند و با افزایش فشارهای تماسی مفصل پاتلوفمورال می توانند منجر به درد و اختلال عملکردی زانو گردند. کاهش انعطاف پذیری برخی عضلات اندام تحتانی از اختلالات مهمی است که در درمان محافظه کارانه سندروم درد پاتلوفمورال در نظر گرفته می شود. هدف از این مطالعه مقایسه طول برخی از عضلات اندام تحتانی بین افراد با و بدون سندروم درد پاتلوفمورال بود.مواد و روش ها: پانزده بیمار مبتلا به سندروم درد پاتلوفمورال و پانزده فرد سالم که براساس سن و جنس همتا شده بودند در این مطالعه شرکت کردند. طول عضلات کوادری سپس و گاستروکنمیوس و سولئوس با استفاده از یک گونیامتر استاندارد در هر دو گروه اندازه گیری شدند.یافته ها: طول عضلات گاستروکنمیس (۰/۰۱=p < /em>) و سولئوس (۰/۰۲=p < /em>) بیماران مبتلا به سندروم درد پاتلوفمورال به طور معنی داری کمتر از افراد سالم بود. از نظر طول عضله کوادری سپس بین دو گروه تفاوت معنی داری وجود نداشت (۰/۰۵) نتیجه گیری: عضلات گاستروکنمیوس و سولئوس بیماران مبتلا به سندروم درد پاتلوفمورال دارای انعطاف پذیری کمتری نسبت به افراد سالم می باشند.

کلیدواژه ها:

سندروم درد پاتلوفمورال ، عضلات ، عضله کوادری سپس ، عضله گاستروکنمیوس ، عضله سولئوس