اندازه گیری آلودگی پرتوزا در آب ‎های زیرزمینی استان تهران

با توجه به اهمیت سلامت آب مصرفی، اندازه گیری مواد پرتوزا در کنار بررسی آلودگی های شیمیایی و میکروبی ضروری و لازم است. این امر به طور متداول در آزمایشگاه های معتبر دنیا با اندازه گیری اولیه پرتوزایی کلی آلفا و بتا انجام می گیرد. در این پایان نامه به منظور بررسی سلامت منابع آب مصرفی استان تهران، ۳۱ نمونه آب زیر زمینی با روش نمونه برداری سامان یافته جمع آوری شده است. اندازه گیری پرتوزایی آلفا و بتا کلی توسط آشکارساز تناسبی گازی انجام می گیرد که به این منظور نمونه ها به روش تبخیر آماده سازی می شوند. از آنجایی که اندازه گیری پرتوزایی بتا ی تریتیم با این روش ممکن نمی باشد، نمونه ها تحت فراوری تقطیر قرار گرفته و برای شمارش توسط سیستم شمارنده سوسوزن مایعQuantulus آماده می شوند. به دلیل خطر بهداشتی حضور ذرات آلفا گسیل در منابع آب مصرفی، اندازه گیری دقیق تر پرتوزایی آلفا کل و تعیین پرتوزایی رادیونوکلئیدهای حاصل از سری واپاشی اورانیوم-۲۳۸ و توریم-۲۳۲ که نیمه عمر طولانی دارند توسط سیستم طیف نگاری آلفا مجهز به آشکارساز نیمه رسانا PIPS انجام می گیرد.

با توجه به کمینه پرتوزایی قابل آشکارسازی و دقت سیستم های اندازه گیری چنین استنباط می شود که پرتوزایی آلفا و بتا کلی، میزان تریتیم و گسیلنده های طبیعی آلفا در نمونه های آب زیر زمینی استان تهران در حد مجاز است. بنابراین وجود آلودگی تایید نمی شود.

کلیدواژه ها:

مواد پرتوزا در منابع آب ، پرتوزایی آلفا - بتا ، تریتیم ، شمارش سوسوزن مایع ، طیف نگاری آلفا