مرقد ائمه بقیع(ع) در آینه معماری بیناتمدنی (اسلامی ایرانی)
محل انتشار: فصلنامه پژوهشنامه حج و زیارت، دوره: 8، شماره: 1
سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 54
فایل این مقاله در 35 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_HZRC-8-1_007
تاریخ نمایه سازی: 1 خرداد 1403
چکیده مقاله:
در بستر تاریخ، معماری از هنرهایی بود که توانست خود را با مفاهیم اسلامی سازگار کند و با عنوان معماری اسلامی در سرزمین های مختلف گسترش یابد. پس از مساجد، بناهای آرامگاه ها رایج ترین بناهای عمومی بودند. هنرمندان و معماران ایرانی در سایه انگیزه و تلاش تمدنی خود، این هنر ماندگار را در سایر سرزمین های اسلامی به یادگار گذاشتند. معماری ایرانی در تاریخ کهن خود پیوسته در شش شیوه ظهور پیدا کرد که دو تا، به دوران پیش از اسلام و چهار تای دیگر به دوران اسلامی مربوط است. در این پژوهش با تکیه بر منابع تاریخی به سبک شناسی معماری بارگاه امامان: در بقیع و گونه شناسی عناصر تشکیل دهنده آن، ازجمله پلان، گنبد، پشت بندها، چفدها و تزئینات معماری به کاررفته در نمای بیرونی پرداخته شده و چنین نتیجه گرفته شده که می توان با تکیه بر تاریخچه و عناصر معماری، این بقاع را نمونه ای از معماری ایرانی در سرزمین حجاز دانست.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
حمید رضا نژاد رمضانی
BSc in civil engineering, MA in History of Islam, Baqir al-Ulum University
سمیه برزویی
MSc in architectural heritage restoration, Tehran University of Art
حامد قرائتی
Educated in Qom Seminary, PhD in Shia Studies, University of Religions and Denominations; assistant professor in Department of History of Islam, Baqir al-Ulum University
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :
