واکاوی جایگاه و اعتبار زیارتنامه امام رضا (ع)
محل انتشار: فصلنامه پژوهشنامه حج و زیارت، دوره: 7، شماره: 2
سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 51
فایل این مقاله در 24 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_HZRC-7-2_004
تاریخ نمایه سازی: 1 خرداد 1403
چکیده مقاله:
زیارتنامه حضرت رضا(ع) که بین عوام مردم و خواص مشهور و در کتاب های حدیثی و معرفتی ذکر شده است، علاوه بر جایگاه خاص آن در ارتباط عاطفی بین امام و ماموم، به عنوان منبعی سرشار از آموزه های معرفتی در جنبه های گوناگون اعتقادی و اخلاقی شناخته می شود. اما با مراجعه به متون حدیثی ذکر کننده این زیارتنامه، در نگاه اول در موضوع ماثور بودن آن تردید می شود. با این وصف به لحاظ غیر فقهی بودن این حدیث (زیارتنامه)، به جایگاه و اعتبار حدیثی آن کمتر توجه شده است. ولی با توجه به قواعد حدیثی مانند برخی بررسی های سندی و رجالی، داب عالمان بر تسامح در ادله سنن، تاکید مولفان کتاب های زیارات بر استفاده از منابع معتبر، شهرت روایی و تلقی به قبول شدن طی قرون و بالاخره علو مضمون و قوت متن می توان بر اعتبار حدیثی این زیارتنامه و ماثور بودن آن دلیل اقامه کرد و با این اثبات عملا می توان بسیاری از زیارتنامه های اهل بیت: را نیز در عداد احادیث ماثور و مقبول قرار داد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
سید مصطفی مناقب
استادیار گروه علوم قرآن و حدیث، دانشگاه پیام نور، ایران
ناصر مومنی
دانشیار گروه فلسفه و کلام اسلامی، دانشگاه پیام نور، ایران.
سید جلال رضوی زادگان
دانشجوی دکتری علوم قرآن و حدیث، دانشگاه پیام نور، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :