واکاوی فقهی احرام از ذات عرق

ذات عرق بخشی از وادی عقیق است که پیامبر اکرم(ص) آن را میقات اهل نجد و عراق قرار داد. اهل سنت به اجماع، آن را محل احرام می دانند؛ ولی از ظاهر عبارات فقهای امامیه سه قول متصور است: مشهور فقها به جواز احرام از ذات عرق در حال اختیار تصریح کرده اند؛ از تعابیر عده ای از فقها وجوب احرام از قبل ذات عرق در حال غیر تقیه یا بیماری فهمیده می شود و معدودی از فقهای معاصر، اشاراتی به وجوب احرام از ذات عرق هنگام تقیه دارند. پس از بررسی اقوال و ادله، قول اول پذیرفته شد. از ظاهر قول دوم دست برداشته شد و بر معنای غیر ظاهر حمل گردید. همچنین قول سوم منافاتی با جواز احرام از ذات عرق در حال اختیار ندارد؛ بدین صورت که احرام از ذات عرق در حال اختیار، جایز است و در حال تقیه واجب؛ هرچند در عصر حاضر تقیه، وجهی ندارد.

کلیدواژه ها:

احرام ، وادی عقیق ، ذات عرق ، تقیه