عالم خیال در هستی شناسی ابن عربی

در [نظام] هستی شناسی ابن عربی خیال نقشی بنیادی دارد: به عنوان منبع خلاق تجلی، علت وجود ما و واسطه ای قدرتمند که به ما امکان می دهد در تماس مداوم با [امر] لایتناهی و مطلق باشیم، در نظر گرفته می شود. ابن عربی از طریق مفهوم خیال توانست بین ساز و کار انسانی و الهی آفرینش گری تمایز قائل شود، تمایزی که در ادامه برای حل پارادوکس حدوث و قدم جهان به کار بست. این مطالعه با هدف بررسی ابعاد مفهوم پیچیده تخیل نزد ابن عربی و نشان دادن ابعاد استعلایی و هستی شناختی آن انجام شده است. این مطالعه در مقایسه با گمانه زنی های تاریخی و زمینه گرا، رویکردی هرمنوتیک به متون دست اول اتخاذ کرده است. با تاکید بیشتر بر شرایط تفسیری ای که تمایل به خلاقیت هنری و درک ساز و کار خلاق خیال در هر دو سطح انسانی و الهی و در یک چارچوب وسیع تر هستی شناختی، آن را تحت تاثیر قرار داده است.

کلیدواژه ها:

ابن عربی ، عالم خیال ، هستی شناختی ، هنر