رویکردی تحلیلی بر تعریف مفهوم پارک هوشمند پایدار دوستدار معلولین و الزامات باز طراحی پارک های شهی موجود: نمونه موردی پارک پردیسان (تهران- ایران)

در مطالعات اخیر با توجه به پیشرفت های روزافزون تکنولوژی شاهد تعریف واژه هایی نظیر شهر هوشمند و شهر پایدار هوشمند هستیم که برای زندگی آینده بشر در حال آماده سازی می باشند تا با رعایت اصول پایداری و بهره مندی از زمینه های پیشرفت علوم مانند هوش مصنوعی بر کیفیت زندگی نسل انسان امروز و فردا بیافزایند. از طرفی در جوامع امروز شاهد افزایش معلولیت و نقص در هریک از بخش های سلامت جسمی و روحی افراد بخصوص در جوامع شهری هستیم که به دلیل عدم حضور پذیری فضاهای سبز شهری از امکان قرارگیریدر آن ها منع شده و به نوعی از جامعه و روابط اجتماعی طرد می شوند. در این پژوهش سعی در اسخگویی به چگونگی تشخیص و طراحی یا بازطراحی یک پارک شهری به عنوان پارک هوشمند پایدار دوستدار معلولین شده است که روش انجام آن ا بتدا از طریق مطالعه ابعاد مختلف موضوع و شناسایی عوامل تشکیل دهنده پارک هوشمند دوستدار معلولین و تعریف عملیاتی آن و سپس تحلیل نمونه موردی پارک پردیسان که منجر به پیشنهادات بازطراحی این پارک می شود خواهد بود.

کلیدواژه ها:

شهر هوشمند ، شهر پایدار هوشمند ، شهر هوشمند دوستدار معلولین ، پارک هوشمند پایدار دوستدار معلولین