اثر کیفیت طراحی مسیرها و فضاهای شهری در افزایش احساس امنیت جوانان (مطالعه موردی: پیاده راه استاد شجریان)

در این مقاله به بررسی تاثیر عوامل غیرطبیعی، نورپردازی و کیفیت طراحی مسیر پیاده راه شهری در افزایش حس امنیت جوانان نسبت به فضاهای عمومی با نگاهی اختصاصی پرداخته گردید و بر این اساس و پیمایش میدانی صورت پذیرفته در یک جامعه آماری ۳۴۶ نفر در پیاده راه سلامت استاد شجریان شیراز و طرح سوالاتی به این مقوله پرداخته شد. نتایج بدست آمده بیانگر این موضوع می باشد که از دید کاربر نهایی تداخل حضور عناصر غیر طبیعی مانند وسائط نقلیه موتوری عامل اصلی عدم استقبال و دلزدگی و نقطه ضعف یک محیط تفریحی بوده ضمن اینکه نقطه قوت آن در فضای طبیعی علی الخصوص فضای سبز آن دانسته شده که این خصیصه عامل مهم جذب افراد ساکن در کلانشهرها و در این مورد به طور اختلاصی جوانان در استفاده از فضاهای شهری می باشد. با توجه به نتایج، بیش از ۳۶ درصد از جوانان اعلام نمودند که به علت عدم احساس امنیت در مکان های عمومی در شب، از این مکان استفاده نمی نمایند. از بررسی ارتباط ویژگی های شخصی پاسخگویان (نمودارهای ۱ تا ۶) مشخص گردید که افزایش احساس امنیت جوانان در فضای شهری از عواملی مانند سن، سطح تحصیلات و وضعیت اشتغال متاثر نمی باشد و در نقطه مقابل آن، تداخل عوامل غیرطبیعی، نور و کیفیت اجرای مبلمان شهری مهمترین عامل در القای حس امنیت جوانان در فضاهای شهری می باشد.

کلیدواژه ها:

تاثیر نورپردازی ، پیاده راه سلامت ، امنیت جوانان ، فضاهای عمومی