ازدیاد برداشت نفت به کمک آب هوشمند

سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 122

فایل این مقاله در 10 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

GERMANCONF05_115

تاریخ نمایه سازی: 31 اردیبهشت 1403

چکیده مقاله:

بیشتر مخازن نفتی ایران کربناته هستند و به نیمه دوم عمر تولیدی خود رسیده اند که برای افزایش تولید نیاز به اجرای روش هایازدیاد برداشت دارند. ارزیابی و پیش بینی عملکرد فرآیند ازدیاد برداشت موجب کاربرد مناسب آن در بهبود و اثر بخشی بازیافتنفت می گردد. با توجه به ماهیت پیچیده مخازن در عمل و عدم در نظر گرفتن این ناهمگنی تغییرات تراوایی و تخلخل در مقیاسهای آزمایشگاهی برای کاربردهای توسعه ای در مخازن انجام تحقیق برای بررسی در مقایس های مخزنی بوسیله شبیه سازیاهمیت دارد. در این تحقیق برای مطالعه ازدیاد برداشت روش هیبریدی تزریق متناوب آب هوشمند و گاز برای افزایش بازیافتنفت از مخازن کربناته در مقیاس پایلوت از یک سکتور مدل مخزن هتروژن استفاده شده است . در این سکتور مدل در حالت تولیدطبیعی ضریب بازیافت ۸ درصد است که نسبتا پایین است و نرخ تولید نفت و فشار متوسط مخزن با سرعت کاهش می یابد. تزریقآب با دبی های مختلف ضریب بازیافت را به ۲۰ درصد رسانده است . برای حالت تزریق آب هوشمند با غلظت های مختلف ضریببازیافت حداکثر به ۲۳ درصد رسیده است که نسبت به تزریق آب معمولی ۳ درصد افزایش بازیافت نفت داشته ایم . تزریق متناوبآب هوشمند و گاز در سیکل های زمانی مختلف برای بهینه سازی سناریوی تزریق انجام شد و در حالتی که سیکل تزریق آبهوشمند دوبرابر سیکل تزریق گاز است ضریب بازیافت نفت تا ۳۰ درصد رسیده است که نشان می دهد تاثیر تزریق آب هوشمنددر تزریق متناوب بیشتر است و مکانیزم های ترکیبی موجب افزایش بازیافت نفت شده است. مکانیزم های ترکیبی تغییرترشوندگی توسط آب هوشمند و همچنین متورم شدن نفت و کاهش ویسکوزیته توسط گاز و کنترل نسبت تحرک توسط تزریقمتناوب موجب افزایش ضریب بازیافت نفت شده است.

نویسندگان

امین رمضانی مقدم

مهندسی صنایع شیمیایی، دانشگاه ثامن مشهد، ایران

افشین محمدپور مقدم

مهندسی نفت، گرایش حفاری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران، تهران، ایران

محمد بلقدر

کارشناسی ارشد مهندسی شیمی، دانشگاه شمال، ایران

شهاب الدین سعیدی

دانشجوی دکترای مهندسی شیمی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران