حکم فقهی پیاده روی برای زیارت قبور اولیای الهی و اماکن مقدس
محل انتشار: فصلنامه پژوهشنامه حج و زیارت، دوره: 1، شماره: 2
سال انتشار: 1395
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 57
فایل این مقاله در 22 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_HZRC-1-2_004
تاریخ نمایه سازی: 31 اردیبهشت 1403
چکیده مقاله:
هرچند فضیلت پیاده روی برای زیارت قبر امام علی (ع) و امام حسین (ع) در برخی نصوص روایی منعکس گردیده و فقهای مذهب جعفری با تکیه بر آن به استحباب پیاده روی برای زیارت آن دو امام همام (ع) حکم کرده اند، ولی استحباب آن برای زیارت سایر قبور معصومان (ع) و امامزادگان (ع) و اماکن مقدس از منظر فقه چندان هویدا نیست؛ زیرا تحقیقی موسع و یکپارچه در این باره صورت نگرفته است. از این رو پرسش از حکم تکلیفی پیاده روی برای زیارت قبور مطهر اولیای الهی (ع) و اماکن مقدس، نیازمند پاسخی درخور است. توجه به برخی وجوه و مبانی در شناسایی فضیلت پیاده روی برای زیارت، نشان از بدعت نبودن آن و استحباب و فضیلت پیاده روی برای زیارت تمام قبور مطهر و اماکن مقدس است. این تحقیق با هدف شناخت حدود و ثغور ادله و تبیین حکم پیاده روی برای زیارت قبور اولیای الهی (ع) و اماکن مقدس انجام شده و نیل به این مقصد در سایه تحلیل گزاره های فقه اسلامی با گرد آوری داده های کتابخانه ای میسر است که نتیجه آن، حکم به فضیلت و استحباب پیاده روی برای زیارت قبور حضرات معصومین (ع) و فرزندان ایشان (ع) و اماکن مقدس است.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
مهدی درگاهی
استاد سطوح عالی حوزه علمیه قم؛ دانش آموخته سطح چهار حوزوی و پژوهشگر پژوهشگاه المصطفی۹.
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :