بررسی نسبت اندیشه اخلاقی هیر با واقع گرایی اخلاقی

یکی از محوری ترین مباحث در حوزه فلسفه اخلاق، بحث واقع گرایی و غیرواقع گرایی است. واقع گرایی در اخلاق به این معناست که ارزش و لزوم اخلاقی واقعیت عینی دارند و جمله های اخلاقی واقع نما هستند. از سوی دیگر، ریچارد مروین هیر، یکی پرآوازه ترین فیلسوفان اخلاق است و نظریه وی، توصیه گرایی، یکی از معروف ترین نظریات در اخلاق هنجاری شمرده می شود. یکی از پرسش های اساسی که با تحقیق و تدقیق در مولفه های موجود در توصیه گرایی هیر به ذهن می آید آن است که: آیا توصیه گرایی مکتبی واقع گراست یا غیرواقع گرا؟ در این پژوهش کوشیدهایم به این پرسش مهم پاسخ دهیم. با استفاده از روش توصیفی تحلیلی و با مقایسه توصیه گرایی عام هیر با واقع گرایی اخلاقی، این نتیجه به دست آمد که به رغم دلالت ظاهری برخی از مولفه های دیدگاه توصیه گرایی بر واقع گرا بودن آن، این دیدگاه به دلیل تاکید بر توصیه به عنوان معیار ارزش افعال اختیاری انسان، غیرواقع گراست. در خصوص واقع گرا یا غیرواقع گرا بودن خود هیر نیز باید یادآور شد که اگر هیر بر دیدگاه توصیه گرایی پایبند مانده باشد، غیرواقع گراست، ولی اگر شواهد و مدارک دال بر سودگرا شدن هیر صحت داشته باشد، ازآنجاکه مراد از سود، سود واقعی است نه ذهنی، وی واقع گرا شده است.

کلیدواژه ها:

واقع گرایی ، غیرواقع گرایی ، توصیه گرایی هیر ، تعمیم پذیری