بینامتنی قرآنی در شعر رشید سلیم الخوری

بر اساس نظریه بینامتنی، هر متنی متاثر از متون دیگر است و نویسنده، آگاهانه یا ناآگاهانه از متون پیشین متاثر است. این نظریه، توسط نظریه پردازان غربی مطرح شد و در نقد عربی نیز بازتاب یافت. استفاده از متون پیشین در شعر عربی رواج بسیار دارد، در این میان قرآن به عنوان کتاب الهی سرچشمه ای همیشه جوشان برای شاعران عرب به شمار آمده است که با استفاده از آیات مبارک آن، بر غنای اثر خویش افزوده اند. این بهره وری از قرآن مختص شاعران مسلمان نیست، بلکه شاعران سایر ادیان نیز از قرآن الهام گرفته اند. رشید سلیم الخوری (القروی) شاعر مسیحی لبنانی است که به آمریکای جنوبی مهاجرت کرده است، اما با این وجود الهام از آیات قرآنی یکی از بارزترین ویژگی های شعر وی به شمار می آید. تعابیر و مفاهیم قرآنی به گونه ای هنرمندانه، توام با ظرافت های ادبی در شعر وی به کار رفته است. بدین منظور پژوهش حاضر با تکیه بر روش توصیفی تحلیلی در پی آن است که به تبیین گونه های مختلف بینامتنی قرآنی و اهداف مد نظر شاعر در بهره وری از آیات قرآنی بپردازد و تکنیک های متنوع را در بافت شعری وی، بررسی نماید.نتایج بیانگر این مطلب است که القروی آشنایی کامل با قرآن کریم داشته و برای اهداف مختلف از آن بهره برده است. نفی متوازی بیشترین وسعت و بعد از آن نفی کلی و در پایان کمترین وسعت را نفی جزیی دارا می باشد

کلیدواژه ها:

قرآن کریم ، بینامتنی ، رشید سلیم الخوری (القروی) ، شعر معاصر ، نقد