توجیه اخلاق بر مبنای نظریه اعتباریات علامه طباطبایی

طبق تعریف سنتی، معرفت به «باور صادق موجه تعریف» شده است. بهرغم نقدهای وارد بر این تعریف، توافق نسبی درباره آن وجود دارد. توجیه که یکی از ارکان این تعریف است، گاهی بهمعنای توجیه کل اخلاق بهعنوان یک کل است و گاهی بهمعنای معیار صدق و اثبات گزاره های اخلاقی است. در این مقاله، معنای دوم توجیه مراد است و میکوشیم معیار توجیه گزارههای اخلاقی را بر اساس نظریه اعتباریات علامه طباطبایی تبیین کنیم. بر اساس دیدگاه نگارنده، تنها مکاتب اخلاقی واقع گرا قادر به موجه سازی گزاره های اخلاقی هستند. علامه طباطبایی هرچند گزاره های اخلاقی را اعتباری می داند، درعینحال تاکید می کند که این اعتبار و قرارداد بر حقیقتی استوار است و آثار واقعی دارد، و همچنین تصریح می کند که برخی از اعتبارات، ثابت و نامتغیرند. بنابراین، دیدگاه ایشان در اخلاق، واقع گراست و به همین دلیل، گزاره های اخلاقی بر اساس نظریه اعتباریات علامه توجیهپذیر هستند.

کلیدواژه ها:

توجیه ، معرفت اخلاقی ، محمدحسین طباطبایی ، ادراکات اعتباری