کاربست روش تبیین در فلسفه سیاسی بر اساس نظریه وحدت در عین کثرت حکمت متعالیه

مسئله اصلی مقاله حاضر این است که بیان کند مکتب فلسفی ملاصدرا چه ظرفیت هایی در حوزه روش شناسی فلسفه سیاسی، به ویژه روش تبیین دارد؟ برای پاسخ به این پرسش، ضمن ترسیم اهداف و کارکردهای علوم سیاسی با استفاده از روش تحلیلی فلسفی، ظرفیت های روش شناختی نظام حکمت صدرایی در هر یک از کارکردهای علوم سیاسی بیان شده است. از جمله دستاوردهای تحقیق حاضر را می توان در موارد پیش رو تبیین نمود: ۱. حکمت متعالیه با توجه به ارائه انواعی از تعاریف مفهومی، ظرفیت خوبی در حوزه روش تعریف مفاهیم انتزاعی فلسفه سیاسی دارد. ۲. با پذیرش تفسیر عقلی به معنای ارائه معانی انتزاعی و عقلی برای کنش سیاسی انسان، محقق باید تفسیری از همان کنش ها به عنوان فعل الهی نیز ارائه دهد. ۳. محقق فلسفه سیاسی می تواند در تبیین حقایق سیاسی، با رعایت اصل کثرت در وحدت و وحدت در کثرت علل، تبیینی ارائه دهد که علاوه بر جهت کثرت علل، جنبه وحدت علل نیز آشکار گردد. ۴. پیش بینی به معنای آینده شناسی تجربی به سبب رویکرد عقلی فلسفه سیاسی اساسا جایگاهی در این دانش ندارد. ۵. برای ارزش یابی کنش های سیاسی، محقق باید ارزش یابی خویش را با لحاظ غایت و ارزش های اصیل اسلامی به دنیای سیاست پیشنهاد دهد.

کلیدواژه ها:

حکمت متعالیه ، فلسفه سیاسی ، فلسفه سیاسی اسلامی ، روش شناسی فلسفه سیاسی ، حقایق سیاسی