پارادایم شبکه ای (پارادایم علم دینی و به مثابه پارادایم رقیب علوم انسانی موجود)

سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 163

فایل این مقاله در 29 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_FHI-6-23_001

تاریخ نمایه سازی: 30 اردیبهشت 1403

چکیده مقاله:

تولید علم دینی و علوم انسانی اسلامی نیازمند تعریف یک دستگاه معرفتی استنتاجی است تا بتواند با دریافت داده های توصیفی از منابع دینی، نظریه ها را که بیانگر رابطه معنادار میان مولفه های مختلف هستند با روش موجه تولید کند. پارادایم شبکه ای تلاشی برای ارائه نظام مند اصول موضوعه و روش استنتاج برای شکل گیری این دستگاه معرفتی است. قلب این دستگاه معرفتی، «خصلت شبکه ای بودن هستی» است که از آن، هستی شناسی شبکه ای، انسان شناسی شبکه ای، معرفت شناسی شبکه ای، روش شناسی شبکه ای، ارزش شناسی شبکه ای، جامعه و تاریخ شناسی شبکه ای و دین شناسی شبکه ای استخراج شده است. اثر این پسوند «شبکه ای» در «لزوم تشخیص و تعیین معادله حرکت در مقیاس کلان هستی در توصیف ها و تجویزها» است. این پارادایم، رقیب پارادایم های سه گانه (اثبات گرایی، تفسیری و انتقادی) رایج در علوم انسانی است که در این مقاله به صورت تطبیقی با آنها مورد بررسی قرار گرفته است.

نویسندگان

عبدالحمید واسطی

استادیار و عضو هیئت علمی پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی

مراجع و منابع این مقاله:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :
  • ایمان، محمدتقی (۱۳۸۸). مبانی پارادایمی روش های تحقیق کمی و ...
  • ایمان، محمدتقی و احمد کلاته ساداتی (۱۳۹۲). روش شناسی علوم ...
  • بستان، حسین (۱۳۹۵). روش نظریه سازی دینی در علوم اجتماعی ...
  • حسنی، سیدرضا و مهدی علی پور (۱۳۹۰). پارادایم اجتهادی دانش ...
  • حسین زاده، محمد (۱۳۹۰). پژوهش تطبیقی در معرفت شناسی معاصر. ...
  • خسروپناه، عبدالحسین (۱۳۹۴). روش شناسی علوم اجتماعی. تهران: موسسه پژوهشی ...
  • رشاد، علی اکبر (۱۳۸۹). نظریه ابتناء. تهران: پژوهشگاه فرهنگ و ...
  • شریفی، احمدحسین (۱۳۹۵). روش شناسی علوم انسانی اسلامی. تهران: پژوهشگاه ...
  • عبدالکریمی، بیژن (۱۳۹۷). دومین کنفراس قرآن پژوهی پیشرفت. تهران: مرکز ...
  • عبودیت، عبدالرسول (۱۳۹۲). درآمدی بر نظام حکمت صدرایی. تهران: انتشارات ...
  • علی تبار فیروزجایی، رمضان (۱۳۹۶). علم دینی، ماهیت و روش ...
  • فیاضی، غلامرضا (۱۳۹۲). درس نامه علم النفس فلسفی. تهران: انتشارات ...
  • کوهن توماس و سعید زیباکلام (۱۳۸۹). ساختار انقلاب های علمی. ...
  • موحد ابطحی، سید محمدتقی (۱۳۹۵). تحلیلی بر اندیشه های علمی ...
  • مصباح یزدی، مجتبی (۱۳۸۲). فلسفه اخلاق. قم: موسسه امام خمینی ...
  • مصباح یزدی، محمدتقی (۱۳۷۹). جامعه و تاریخ از دیدگاه قرآن. ...
  • ملکیان، مصطفی (۱۳۷۹). امکان و چگونگی علم دینی. فصلنامه روش ...
  • واسطی، عبدالحمید (۱۳۹۲). نگرش سیستمی به دین. مشهد مقدس: موسسه ...
  • نمایش کامل مراجع