مقایسه اثر بخشی درمان مبتنی بر بخشودگی و درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر دلزدگی زناشویی و جهت گیری زندگی زنان آسیب دیده از خیانت همسر

مقدمه: با توجه به نقش والای خانواده و اهمیت تعهد در روابط زناشویی، هدف از پژوهش حاضر مقایسه اثر بخشی درمان مبتنی بر بخشودگی و مبتنی بر پذیرش و تعهد بر دلزدگی زناشویی و جهت گیری زندگی زنان آسیب دیده از خیانت همسر گیلان است. روش: در این پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون و پیگیری با گروه شاهد در سال های۱۴۰۱-۱۴۰۲ نمونه شامل ۹۰ نفر از بانوان متاهل مراجعه کننده به مراکز روانشناسی با بهره از نمونه گیری هدفمند انتخاب و  بصورت تصادفی در دو گروه آزمون و یک گروه شاهد قرارگرفتند. درمان در این پژوهش به مدت ۸ جلسه برای گروه های آزمون انجام و هرسه گروه بصورت پیش و پس آزمون توسط دو پرسشنامه جهت گیری زندگی شییر و کارور(۱۹۸۵) و دلزدگی زناشویی (CBM) مورد سنجش و داده ها توسط تحلیل کوواریانس یک و چندمتغیره و نرم افزار SPSS بررسی شد. یافته ها: با توجه به معناداری مقدار F  محاسبه شده برای متغیرهای دلزدگی زناشویی(۲۴۴/۱۹۲ = F) و جهت گیری زندگی(۷۴۷/۳۰۴ = F) در سطح ۵ درصد، بین گروه ها در نمرات پس­آزمون بعد از تعدیل نمرات پیش­آزمون تفاوت معنی­داری وجود دارد که بیانگر اثربخشی مداخلات است.  بحث: درنتیجه طبق داده ها، علیرغم تفاوت محتوا در رویکردهای درمانی مورد بهره، هر دو بر متغیر های مدنظر پژوهش موثر بوده اند و در عین حال اثربخشی رویکردACT بالاتر می باشد.

کلیدواژه ها:

approach based on acceptance and commitment ، approach based on forgiveness ، infidelity ، marriage ، women affected by infidelity ، خیانت ، رویکرد مبتنی بر بخشودگی ، رویکرد مبتنی بر پذیرش و تعهد ، زناشویی ، زنان آسیب دیده از خیانت همسر