آگاهی هایی در باره نفوذ شیعیان امامی در مدینه منوره

مدینه منوره از اواخر قرن دوم و به­طور رسمی از قرن چهارم، در اختیار سادات بود که اصطلاحا به آنان «شرفا» می­گفتند. این گروه از سادات غالبا تمایلات شیعی داشتند، اما به دلیل تسلط عباسیان، گاهی به تقیه روی آورده وگاه مذهب سنی را اختیار می­کردند اما به دلیل وابستگی­های خانوادگی، تمایلات شیعی داشتند. در دوره تسلط فاطمیان، آنها به­طور آشکار مذهب شیعی داشتند. با سقوط فاطمیان و روی کار آمدن ایوبیان و سپس ممالیک، فشار بر روی اشراف بیشتر شد. این زمان، شهر دو گروه «مقیم» و «مجاور» داشت؛ مجاوران از بیرون می­آمدند و غالبا سنی بودند، افراد مقیم شیعه بوده و از اشراف حمایت می­کردند. مجادله میان این دو گروه ادامه یافت. در نیمه اول قرن هشتم هجری، همین منازعه وجود داشت که کتاب «نصحیهالمشاور و تعزیه المجاور» آینه تمام نمای این نزاع بین دو گروه مزبور است.

کلیدواژه ها:

مدینه منوره ، نصیحه المشاور ، شرفا ، عباسیان ، فاطمیان ، گروه مقیم ، گروه مجاور