توسعه مدل مدیریت فرسودگی شغلی کارکنان با استفاده از رویکرد فرا ترکیب

زمینه و هدف: در محیط یک سازمان، نیروی انسانی در معرض فشارهای عصبی و روانی مختلفی قرار می گیرند که تاثیرات منفی زیادی بر عملکرد افراد و سازمان می گذارد. فرسودگی شغلی از جمله خطرات شغلی است که در سالهای اخیر مورد توجه قرار گرفته است. هدف غایی از اجرای این پژوهش شناسایی عوامل موثر بر مدیریت فرسودگی شغلی کارکنان و در نهایت توسعه مدل مدیریت فرسودگی شغلی کارکنان است و همچنین ، آگاهی بخشیدن به سازمان ها و مدیران درباره اهمیت فرسودگی شغلی و تاثیرات آن بر عملکرد و سلامت کارکنان است. روش: پژوهش حاضر از نوع کیفی، توسعه ای، تفسیری و استقرایی است که با رویکرد فراترکیب و روش تحلیل تم کیفی اجرا شده است. بنابراین در گام اول، با جستجوی فراگیر منابع تعداد ۱۹۰ مقاله از پایگاه های اطلاعاتی مانند گوگل اسکولار، اسکوپوس، اسپرینگر، امرالد و جی استور بررسی شده که در پالایشی ۴ مرحله ای تعداد ۴۵ مقاله بسیار مرتبط با روش تحقیق کیفی از آن ها انتخاب گردید و مفاهیم از داخل مقالات استخراج گردید و با بازخوانی مفاهیم، عوامل از درون آن ها استخراج و در نهایت ۵ تم اصلی و ۱۸ تم فرعی استخراج گردید و مدل نهایی تدوین شد. یافته ها: بر اساس یافته ها مدل جامع مدیریت فرسودگی شغلی بر پایه پنج بعد شامل مداخلات مدیریت استرس، کارکنان به عنوان مبتکران فعال خود، تشویق و پرورش حمایت اجتماعی، مشارکت کارکنان در تصمیم گیری و اجرای مدیریت عملکرد با کیفیت بالا با استفاده از روش کیفی فراترکیب بدست آمد. نتیجه گیری: خروجی این پژوهش، توسعه مدلی در حوزه مدیریت فرسودگی شغلی است. فرسودگی شغلی بر کیفیت زندگی کارکنان بدون توجه به رشته دانش آنها تاثیر منفی می گذارد. با به کارگیری عواملی که در پژوهش ارائه شده است، بالطبع می توان فرسودگی شغلی کارکنان را مدیریت کرد.

کلیدواژه ها:

فرسودگی شغلی ، کارکنان ، توسعه مدل ، فراترکیب ، تحلیل تم