تاثیر توانبخشی شنوایی مبتنی بر تمایز زیر و بمی اصوات بر شاخصها و نتایج آزمون-های تشخیصی کودکان مشکوک به اختلال پردازش شنوایی

اهداف: آزمونهای اختلال پردازش شنوایی براساس میزان انحراف نتایج از شاخصهای استاندارد پردازش شنوایی در افراد با شنوایی هنجار،  قادر به تمایز کودکان مشکوک به اختلال پردازش شنوایی می­باشند. برخی از این آزمونها مستقیما با توانایی تمایز زیروبمی اصوات در ارتباط بوده و برخی نیز می­توانند بطور غیرمستقیم از آن متاثر شوند. آیا این تاثیرات می­توانند نتایج تشخیصی آزمون های اختلال پردازش شنوایی را تغییر دهند؟ در این پژوهش قصد داریم که تاثیر توانبخشی مبتنی بر تمایز زیر و بمی را بر روی شاخصهای تشخیصی آزمونهای اختلال پردازش شنوایی بررسی نماییم. روش بررسی: طی این پژوهش، نوزده کودک مشکوک به اختلال پردازش شنوایی که براساس آزمونهای توالی الگوی زیروبمی اصوات، اعداد دوگانه دوگوشی و توجه انتخابی شنوایی تک ­­گوشی  تشخیص داده شده­ اند را بعنوان گروه آزمون انتخاب کرده­ایم. این گروه از کودکان را حداکثر سه ماه، هفته ای دو تا سه جلسه، هرجلسه حداکثر یک ساعت، تحت آموزشهای تمایز زیروبمی اصوات قرارداده و پس از اتمام مراحل توانبخشی، آزمونهای تشخیصی مجدد انجام شدند. بیست و شش کودک با شاخصهای تشخیص اختلال پردازش شنوایی مشابه با گروه آزمون را نیز بعنوان گروه شاهد انتخاب کردیم. در این گروه هیچ مداخله­ای صورت نگرفت و بعد از مدت مشابه با روند مداخله، آزمونهای تشخیصی مجدد در آنها انجام شد. نتایج قبل و بعد از آموزشها در گروه آزمون با هم و با بیست و شش کودک گروه شاهد مقایسه­ شد. یافته ها: نتایج حاصل از توانبخشی مشخصا بهبودی­های موثری را در آزمونهای توالی الگوی زیر و بمی و توجه انتخابی شنوایی تک­ گوشی  بهمراه داشت. در آزمون توجه انتخابی شنوایی تک­ گوشی ، برای هر دو گوش بهبود موثری را در پی توانبخشی نشان دادند(P-Value=۰.۰۰۱) . در نتایج آزمون توالی الگوی زیر و بمی اصوات نیز برای هر دو گوش بهبود موثر حاصل از توان بخشی مشاهده ­شد(P-Value=۰.۰۰۱) . تاثیرات به نحوی بود که قریب به ۳۷% کودکان مشکوک به اختلال پردازش شنوایی بر اساس ملاک تشخیصی استفاده شده، از زیرمجموعه این اختلال خارج شدند. بدین معنی که با بهبود عملکرد در برخی آزمونهای تشخیص اختلال پردازش شنوایی، اگر مجدد آزمونهای فوق برای آنها اجراشود، بر اساس ملاک تشخیص کاربردی در پژوهش، این کودکان فاقد اختلال پردازش شنوایی تشخیص داده می شوند. نتیجه­ گیری: توانبخشی مبتنی بر تمایز زیروبمی اصوات، می­تواند بر نتایج آزمونهای اختلال پردازش شنوایی تاثیر ­گذارد. به این معنی که برخی کودکان که با چنین آزمونهایی تحت عنوان مشکوک به اختلال پردازش شنوایی دسته بندی شده­ اند، پس از مداخله از این زیرمجموعه خارج می­شوند.

کلیدواژه ها:

Auditory Processing Disorder ، Pitch Discrimination ، Rehabilitation ، اختلال پردازش شنوایی ، تمایز زیروبمی ، توان بخشی