بررسی میزان آسیب پذیری سکونتگاه های غیر رسمی در برابر زلزلهمطالعه موردی : سکونتگاه های غیررسمی منطقه ۲۰ شهرتهران

سکونتگاه های غیررسمی در شهرها، با توجه به ویژگی های ساخت و شکل گیری این سکونتگاه ها از درجه و شدت آسیب پذیری بیشتری برخوردار هستند. یکی از آسیب پذیرترین بخش ها در برابر سوانح طبیعی ازجمله زمین لرزه می باشد. با توجه به قرارگیری منطقه ۲۰ کلانشهر تهران در گستره شمال ایران مرکزی این منطقه را به عنوان پرخطرترین منطقه شهر تهران از سایر مناطق شهر از نظر وجود فراوانی گسل و احتمال وقوع زلزله متمایز می نماید. که به دلیل نامشخص بودن زمان وقوع زلزله مخرب قبلی، احتمال فعال شدن این گسل ها بسیار زیاد است. بدین منظور در این پژوهش سعی گردیده است که به صورت سیستمی عوامل موثر بر تاب آوری سکونتگاه غیررسمی منطقه ۲۰ کلان شهر تهران در برابر زلزله، شناسایی و تحلیل شوند. در این راستا، روش پژوهش ازنظر هدف، کاربردی و ازنظر ماهیت، تحلیلی-اکتشافی می باشد. به منظور تجزیه وتحلیل اطلاعات از تکنیک AHP و سیستم اطلاعات جغرافیایی GIS استفاده شده است. با توجه به نتایج به دست آمده، حدود ۵ درصد از بافت منطقه ۲۰ کلان شهر تهران در پهنه آسیب پذیری خیلی زیاد و حدود ۱۳/۴۲ درصد در پهنه آسیب پذیری زیاد قرار دارد. بنابراین می توان بیان داشت که حدود ۴۷ درصد از بافت این منطقه در برابر بحران از جمله زلزله به شدت آسیب پذیر است.بنابراین ین آمار نشان می دهد ، سیاست گذاری مناسب در راستای مدیریت بحران زلزله باید اقدامات اساسی صورت گیرد.

کلیدواژه ها:

آسیب پذیری ، تاب آوری ، زلزله ، سکونتگاه های غیررسمی ، منطقه ۲۰ تهران