درک اجتناب از صمیمیت و اختلال عملکرد جنسی در بیماران مبتلا به اختلال استرس پس از سانحه یک مطالعه جامع

پژوهش ها نشان می دهند که اختلال استرس پس از سانحه ( PTSD) با اختلال عملکرد جنسی مرتبط است. با این وجود اختلال های جنسی در این بیماران کمتر مورد توجه ارائه دهندگان خدمات سلامت و به ویژه پزشکان قرار گرفته است. این مطالعه باهدف مروری جامع بر صمیمیت و مشکلات جنسی و تبیین ارتباط بین PTSD و مشکلات جنسی انجام شده است. در این مطالعه، پژوهش هایی که سازه های مرتبط با فعالیت جنسی را در بیماران مبتلا به PTSD بررسی کرده اند، وارد مطالعه شدند. کلید واژه های مرتبط با هدف مطالعه در پایگاه های Google ،Irandoc ،Iranmedex ،Medline ،SID ،Magiran ،Elsevier Scholar و PubMed مورد جست و جو قرار گرفت. در مطالعه حاضر شاخص عملکرد جنسی زنان (FSFI) یا شاخص بین المللی عملکرد نعوظ (IIEF) به عنوان رایج ترین معیار اندازه گیری عملکرد جنسی در پژوهش ها، در نظر گرفته شد. همچنین سازه های مشابه با FSFI و IIEF مانند پریشانی جنسی، رضایت از فعالیت جنسی، اهمیت خود ارزیابی فعالیت جنسی، فراوانی فعالیت جنسی، رفتار جنسی تکانشی و/یا اجباری یا رفتار مخاطره آمیز جنسی نیز در نظر گرفته شدند. مقاله های کامل به زبان فارسی و انگلیسی چاپ شده و بدون محدودیت زمانی بررسی شدند. جست و جو وی نهایی در ۲۱ آبان ۱۴۰۲ انجام شد. نتایج بررسی نشان دادند که مدارهای نورونی-تشریحی ، فرایندهای نورونی- شیمیایی و غدد درون ریز مختل شده در PTSD در تمام جنبه های رفتار جنسی از جمله میل، برانگیختگی و ارگاسم نقش حیاتی دارند. همچنین افراد آسیب دیده که دچار PTSD هستند اغلب با مشکلاتی از قبیل خودسرزنشی و احساس گناه دست و پنجه نرم می کنند. چنین طرحواره های شخصی تغییر یافته ای می تواند به ترس از طرد شدن یا اعتقاد به این که فرد سزاوار عشق و لذت نیست کمک کند و در نتیجه بر عملکرد جنسی تاثیر بگذارد. این باورها ممکن است به اجتناب فعبال از صمیمیت جنسی چه آگاهانه یا غیر آگاهانه منجر شود. علاوه بر این نقش بیماری های همراه مانند افسردگی و داروهای موثر بر روان و درمان های داروی برای کاهش علائم PTSD از جمله علل مشکلات جنسی در بیماران مبتلا به PTSD است. لازم است ارائه دهندگان خدمات سلامت سلامت جنسی بیماران مبتلا به PTSD را مورد غربالگری قرار دهند تا از این طریق بتوانند مراقبت های مبتنی بر شواهد انجام دهند. به نظر می رسد PTSD با اختلال عملکرد جنسی فراگیر مرتبط است که با درمان با مهارکننده های انتخابی بازجذب سروتونین تشدید می شود. به نظر نمی رسد درمان های کنونی برای PTSD مشکلات جنسی را برطرف کنند. از این رو، درمان های یکپارچه ای برای مشکلات جنسی همراه با درمان PTSD ممکن است ضروری باشد. از سوی دیگر مداخه های درمانی باید هم بیمار و هم شریک جنسی وی را پوشش دهند تا از این طریق پیامدهای درمانی مورد انتظار حاصل گردد.

کلیدواژه ها:

صمیمیت ، سلامت جنسی ، اختلال های جنسی ، عملکرد جنسی ، اختلال استرس پس از سانحه ، شاخص عملکرد جنسی زنان ، شاخص بین المللی عملکرد نعوظ